Astrophocaudia
Autor: | Marcin Szermański |
Korekta: | Paweł Konarzewski |
Astrophocaudia (astrofokaudia) | |
---|---|
Długość | ok. 11 m |
Masa | ok. 3 t |
Dieta | roślinożerny |
Miejsce | USA – Utah |
Czas |
ok. 112-106 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa Astrophocaudia. Autor: Levi bernardo [1] | |
Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
|
Wstęp
Astrophocaudia to rodzaj dinozaura długoszyjego z południowych terenów dzisiejszych Stanów Zjednoczonych. Zauropod ten należy do grupy Titanosauriformes, żył na tych obszarach we wczesnej kredzie (wczesny alb). Rodzaj wraz z jedynym gatunkiem, A. slaughteri, został opisany przez Michaela D'Emica w 2012 roku, choć jego skamieniałe szczątki znane były nauce już od lat 60. XX wieku. Pierwotnie były one opisane jako Pleurocoelus sp. (Langston, 1974) i Pleurocoelus (Salgado i Calvo, 1997).
Lokalizajca
Holotyp pochodzi z Walnut Creek – na południowy-wschód od Decatur, hrabstwo Wise, Teksas. Współrzędne geograficzne znaleziska to 33◦09’ N, 97◦34’ W. W tej samej lokalizacji odkryto rybę z rodzaju Lepidotes, pojedyncze szczątki teropodów (SMU 62723 – pazur; SMU 61741 – kość łuskowa) oraz żółwia Naomichelys.
Bilebo (1969) twierdził, że zauropod pochodzi z Wall w Teksasie, jednak miasto to jest oddalone o wiele kilometrów od hrabstwa Wise. Dr Wann Langston przybył do Walnut Creek w 1984 i zanotował lokację "5,6 mili na południe i 0,9 mili na zachód od Decatur" – co właśnie odpowiada hrabstwu Wise. Wg naukowców SMU 61732 pochodzi z warstw Trinity Group, najwyższej części środkowych pokładów formacji Paluxy, datowanej na wczesny alb.
Materiał kopalny
Holotyp: SMU 61732 i 203/73655 to ząb (SMU 203/73655), 2 kręgi szyjne, fragmenty kręgów grzbietowych, 24 kręgi ogonowe, ok. 20 fragmentarycznych żeber, 2 szewrony, dystalna część łopatki, część prawej kości biodrowej i liczne inne fragmenty.
2 zęby oznaczone przez Rose (2007) okazały się prezygapofyzami środkowych kręgów ogonowych. Obecność skamieniałości podobnych rozmiarów i brak elementów-duplikatów (np. 3 kości udowe) sugeruje, że powyższe skamieniałości należą do jednego osobnika.
Etymologia
Nazwa Astrophocaudia to zbitek greckich słów: A (zaprzeczenie), stropho (zakręcony/obrócony), caud (ogon), co można tłumaczyć na "niezakręcony/nieobrócony ogon", zaś końcówka –ia wskazuje na żeńską formę. Nazwa ta odnosi się do szczelnie artykułowanego układu hiposfenowo-hipantrumowego w przednich i środkowych kręgach ogonowych, który przypomina gwiazdę (gr. astron) w widoku tylnym. Zatem nazwa Astrophocaudia nawiązuje także do Astrodon – pierwszego odkrytego zauropoda w Ameryce Północnej, który często uważany jest za starszy synonim Pleurocoelus (także błędnie za młodszy). Epitet gatunkowy slaughteri honoruje doktora Roberta Slaughtera, który wydobył holotyp astrofokaudii w latach 60. XX wieku.
Spis gatunków
Astrophocaudia | D’Emic, 2012 |
A. slaughteri | D'Emic, 2012 |
Bibliografia
D'Emic, M.D. (2012) "Revision of the sauropod dinosaurs of the Lower Cretaceous Trinity Group, southern USA, with the description of a new genus". Journal of Systematic Palaeontology. 11 (6): 707–726. doi:10.1080/14772019.2012.667446
Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2020) "Dinosaur Facts and Figures: The Sauropods and Other Sauropodomorphs" wyd. Princeton University Press.