Kaijiangosaurus
Autor: | Michał Siedlecki |
Kaijiangosaurus (kajdziangozaur) | |
---|---|
Długość | ? 6 m [1] |
Wysokość | ? 1,7 m [1] |
Masa | ? 510 kg [1] |
Dieta | mięsożerny |
Miejsce | Chiny - Syczuan |
Czas | |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa kajdziangozaura, bazowana na rekonstrukcji sinraptora wg Gregory'ego Paula (2016). Autor: SlateWeasel. [1] |
Wstęp
Kaijiangosaurus to słabo poznany rodzaj teropoda z grupy tetanurów żyjący na terenie dzisiejszych Chin w drugiej połowie okresu jurajskiego.
Epitet gatunkowy
Nazwa rodzajowa oznacza "jaszczura znad rzeki Kaj", co odnosi się do znalezienia szczątków tego teropoda w pobliżu tego akwenu. Epitet gatunkowy honoruje chińskiego paleontologa Lina Wenqiu.
Materiał kopalny
Holotyp (CCG 20020) to fragmentaryczny odcinek szyjny kręgosłupa obejmujący intercentrum obrotnika, oraz kręgi szyjne trzeci oraz od piątego do dziewiątego.
Materiał przypisany (lub paratyp) to nieoznaczony (z kolekcji CCG numerem szkielet, na który składają się kość jarzmowa, dziewięć zębów, dwa trzony kręgów grzbietowych, cztery bliższe i trzy dalsze trzony kręgów ogonowych, niekompletne kości pasu barkowego: łopatka i k. łokciowa, trzy k. śródręcza i 3 pazury dłoni, bliższe części k. piszczelowej i k. strzałkowej, k. śródstopia II, fragmentaryczny paliczek stopy II-1, paliczek stopy II-2, pazur stopy II, częściowe k. śródstopia III i paliczek stopy III-2, paliczek stopy III-3 i pazur stopy III, niekompletny k. śródstopia IV oraz paliczki i pazur palca stopy IV.
Do Kaijiangosaurus przypisana została również kość udowa z kolekcji CCG nie posiadająca numeru. Prawdopodobnie jednak należy do odrębnego taksonu, gdyż jest mniejsza w porównaniu do innych elementów szkieletu (Mortimer, online). Holtz, Molnar i Currie w rozdziale o bazalnych tetanurach ww drugiej edycji książki The Dinosauria (2004) wspominają również, że istnieją nieopisane elementy szkieletu tego teropoda.
Systematyka i ważność taksonu
Kajdziangozaur wstępnie został zaklasyfikowany do rodziny megalozaurydów, jednak nowsze analizy filogenetyczne umieszczają go jako nieokreślonego tetanura (np: Holtz, Molnar i Currie, 2004; Carrano, Benson i Sampson, 2012a). Z powodu niewielu cech wyróżniających tego teropoda oraz jego podobieństwa do innych bazalnych tetanurów żyjących na terenie Chin w drugiej połowie okresu jurajskiego, część paleontologów uważa go za takson wątpliwy (Dong, 1984) lub za synonim gazozaura (starszy), bądź siuanhanozaura (młodszy) (Carrano, Benson i Sampson, 2012b; Ford, online).
Spis gatunków
Kaijiangosaurus | He, 1984 | ?nomen dubium; ?=Gasosaurus; ?=Xuanhanosaurus |
K. lini | He, 1984 | ?nomen dubium; ?=Gasosaurus; ?=Xuanhanosaurus |
Bibliografia
Carrano, M.T., Benson, R.B.J., Sampson, S.D., (2012a). "The phylogeny of Tetanurae (Dinosauria: Theropoda)", Journal of Systematic Palaeontology 10(2): 211–300
Carrano, M.T., Benson, R.B.J., Sampson, S.D. (2012b). "Erratum: "The phylogeny of Tetanurae (Dinosauria: Theropoda)".(Journal of Systematic Palaeontology (2012) 10: 2 (211-300))". Journal of Systematic Palaeontology, 10(3).
Dong, Z. (1984). "A new theropod dinosaur from the Middle Jurassic of Sichuan Basin". Vertebrata PalAsiatica 22(3):213-218
Ford, T. (online) [2]
He X. (1984). "The vertebrate fossils of Sichuan." Sichuan Scientific and Technological Publishing House, Chengdu. 40: 1-168
Holtz, T.R., Molnar, R.E., Currie, P.J. (2004). "Basal Tetanurae". [W]: Dodson, P., Osmolska, H., & Weishampel, D. B. (red.). (2004). "The Dinosauria". (druga edycja). University of California Press.
Mortimer, M. (online) [3]
Paul, G.S. (2016) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University.
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2019). "Dinosaur Facts and Figures: The Theropods and Other Dinosauriformes". wyd. Princeton University Press. Wymiary podano dla przypisanej kości udowej, które może reprezentować odrębny takson.
- ↑ Najwcześniejsze warstwy dolnej części formacji Shaximiao (dolna część nazywana jest również formacją Xiashaximiao) zostały wydatowane na 160-159 Ma (Wang i in., 2018; Moore i in., 2020), jednak pojawiają się sugestie, że mogą liczyć ok. 170-166 Ma (Dai i in., 2022a; Dai i in., 2022b; Ren i in., 2023) lub 167,5-164,5 Ma (Zhou i in., 2022). W haśle przyjęto 159 Ma jako górną granicę występowania dolnej części formacji Shaximiao.