Longusunguis
| Autor: | Paweł Konarzewski |
| Longusunguis | |
|---|---|
| Długość | 18 cm [1] |
| Wysokość | 9 cm (w biodrach) [1] |
| Masa | ok. 90 g [1] |
| Dieta | mięsożerny |
| Miejsce | Chiny - Liaoning |
| Czas |
ok. 120-113 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Czaszka Longusunguis. Źródło: Li i in., 2018 [1] | |
Wstęp
Longusunguis to ptak z kladu Enantiornithes żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin.
Materiał kopalny
Holotyp (IVPP V 17964) to kompletny i artykułowany szkielet dojrzewającego osobnika wraz z odciskami piór znajdującego się na pojedynczej skalnej płycie.
Budowa
Longusunguis od pozostałych przedstawicieli Bohaiornithidae różnił się szczegółami budowy kości szczękowej, łzowej, kruczej oraz pygostylu. Pysk omawianego ptaka był wyposażony w zęby. Jest to pospolita cecha wśród wczesnych enantiornitów. W kości przedszczękowej zachowały się 3 zęby, jednak duża luka między drugim, a trzecim wskazuje, iż tam mógł był jeszcze kolejny ząb. Longusunguis miał mniej zębów na kości zębowej niż Shenqiornis i Sulcavis. Kręgi szyjne były być częściowo heteroceliczne (siodełkowate). Pygostyl swoją długością przewyższał tarsometatarsus. Jak u wielu innych przedstawicieli Enantiornithes, Longusunguis miał krótszą kość udową od tibiotarsus. Kość ta była prosta jak u innych bohaiornitydów.
Dieta
Miller i współpracownicy (2024) na podstawie zebranych danych o przedstawicielach Bohaiornithidae uznali, że Longusunguis był podobny do ptaków drapieżnych. Można zatem uznać, iż opisywany rodzaj prawdopodobnie był mięsożerny.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Longusunguis to połączenie łacińskich słów longus (długi) oraz unguis (pazur). Epitet gatunkowy kurochkini honoruje rosyjskiego paleotologa Jewgienija Kuroczkina.
Spis gatunków
| Longusunguis | Wang, Zhong, Zhou, O'Connor i Zelenkov, 2014 |
| L. kurochkini | Wang, Zhong, Zhou, O'Connor i Zelenkov, 2014 |
Bibliografia
Miller, C. V., Bright, J. A., Wang, X., Zheng, X., & Pittman, M. (2024). "Synthetic analysis of trophic diversity and evolution in Enantiornithes with new insights from Bohaiornithidae". Elife, 12, RP89871. doi:10.7554/eLife.89871
Wang, M., Zhou, Z., O’Connor, J. K., & Zelenkov, N. V. (2014). "A new diverse enantiornithine family (Bohaiornithidae fam. nov.) from the Lower Cretaceous of China with information from two new species". Vertebrata PalAsiatica, 52(1), 31-76. [2]
