Protathlitis

Autor:

Kamil Kamiński

---

Protathlitis (protatlitis)
Długość	ok. 11 m
Dieta	mięsożerny (rybożerny)
Miejsce	Hiszpania - Castellon (formacja Arcillas de Morella)
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 125-123 Ma wczesna kreda (barrem)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Theropoda Tetanurae Spinosauridae Baryonychinae
Rekonstrukcja przyżyciowa protatlitisa. Autor: UnexpectedDinoLesson. Źródło: [2] 11 m Porównanie wielkości Protathlitis i człowieka. Sylwetki: Phylopic.org

Wstęp

Protathlitis to rodzaj dość dużego spinozauryda, żyjącego we wczesnej kredzie na terenie obecnej Hiszpanii. Został on nazwany i opisany w 2023 r. Santosa-Cubedo i współpracowników. W analizie filogenetycznej, przeprowadzonej przez autorów, Protathlitis okazał się najprymitywniejszym członkiem kladu Baryonychinae.

Etymologia

Nazwa Protathlitis pochodzi z greki i oznacza „mistrz”. Upamiętnia ona zwycięstwo klubu piłkarskiego Villareal CF w Lidze Europejskiej w 2021 r. oraz stulecie jego istnienia obchodzone w 2023 r.

Materiał kopalny

Rekonstrukcja szkieletu Protathlitis. Na czerwono zostały oznaczone znane elementy szkieletu. Autorzy: Andrés Santos-Cubedo, Carlos de Santisteban, Begoña Poza & Sergi Meseguer [1]

Holotyp to fragment prawej kości szczękowej (8ANA-109) oraz pięć kręgów ogonowych (3ANA-83, 4ANA43, 4ANA69, 4ANA76, 5ANA78). Materiał przypisany to pojedynczy ząb (ANA-11) oraz prawie kompletny ząb z częścią korzenia zębowego (IPS919), oznaczony jako cf. Protathlitis (Montealegre, Castillo-Visa i Sellés, 2024).

Budowa

Protathlitis był dość dużym spinozaurydem, zbliżonym rozmiarami do Suchomimus. Autorzy opisu wskazali jedną autapomorfię w budowie kości szczękowej, a także unikalną kombinację cech budowy kręgów ogonowych. Cau (online) nieoficjalnie zwrócił uwagę, że wspomniana autapomorfia nie może być porównana ze stanem obecnym m.in. u Baryonyx, Riparovenator czy Vallibonavenatrix. Z kolei budowa kręgów ogonowych zależna jest od pozycji konkretnego kręgu i może się zmieniać wzdłuż serii kręgów ogonowych, dlatego trudno porównać te cechyu poszczególnych baryonychinów. Tym samym diagnoza Protathlitis wydaje się dość wątpliwa.

Spis gatunków

Protathlitis	Santos-Cubedo, de Santisteban, Poza i Sergi Meseguer, 2023
P. cinctorrensis	Santos-Cubedo, de Santisteban, Poza i Sergi Meseguer, 2023

Bibliografia

Cau, A. (2023 online) [3].

Montealegre, A.; Castillo-Visa, O.; Sellés, A. (2024). "New theropod remains from the late Barremian (Early Cretaceous) of Eastern Iberian Peninsula". Historical Biology: An International Journal of Paleobiology https://doi.org/10.1080%2F08912963.2024.2308220

Santos-Cubedo, A., de Santisteban, C., Poza, B. & Meseguer, S. (2023). "A new spinosaurid dinosaur species from the Early Cretaceous of Cinctorres (Spain)". Scientific Reports. 13 (1). 6471. doi:10.1038/s41598-023-33418-2.