Protopteryx
Autor: | Paweł Konarzewski |
Protopteryx (protopteryks) | |
---|---|
Długość | 11,4 cm [1] |
Wysokość | 5,6 cm (w biodrach) [1] |
Masa | ok. 20 g [1] |
Miejsce | Chiny - Hebei |
Czas |
ok. 130,7 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Skamieniały szkielet Protopteryx (okaz BMNHC Ph1060). Fot. Tiouraren [2] |
Wstęp
Protopteryx to ptak z kladu Enantiornithes żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin. Jest to jeden z najstarszych znanych enantiornitów.
Materiał kopalny i lokalizacja
Zhang i Zhou (2000) początkowo uznali, że holotyp i paratyp pochodziły z osadów formacji Yixian. Jednak Jin i współautorzy (2008) zauważyli, że Protopteryx jest bardziej prymitywny niż pozostałe ptaki z Yixian. Na postawie odnalezionej fauny w prowincji Hebei, ten zespół naukowców stwierdził, że omawiany rodzaj pochodził ze starszych osadów (obecnie uważanych za formację Huajiying) datowanych na 130,7 Ma.
Holotyp (IVPP V11665) to niemalże kompletny i artykułowany szkielet znajdujący się na dwóch płytach skalnych. Paratypem jest niemalże kompletny i artykułowany szkielet o numerze katalogowym IVPP V11844.
Materiał przypisany to 3 bardzo dobrze zachowane szkielety oznaczone jako BMNHC-PH1060, BMNHC-PH1158 i STM7-143. O'Connor i współpracownicy (2020) zauważyli, że okazy te wykazują różnice w stosunku do holotypu i paratypu. W związku z tym uważają, że na chwilę najlepiej jest je uznać za nieokreślone gatunki z rodzaju Protopteryx.
Budowa
Protopteryx od innych enantiornitów różnił się szczegółami budowy skrzydeł, kości kruczej, widełek, kości kruczej, biodrowej oraz stopy. Podobnie jak inne wczesne ptaki protopteryks miał zęby w szczękach, jednak ich ilość była mniejsza niż u Eopengornis i Cruralispenia. W szyi znajdowało się 7 lub 8 kręgów, z czego ostatni był delikatniej wydłużony. Odcinek grzbietowy liczył 12 kręgów. Ich trzony były prostokątne, a długość stanowiła około 50% trzonu. Synsacrum składało się z 7 kręgów, z kolei wolnych ogonowych było 6-7. Pygostyl był dłuższy w stosunku do tych u Eopengornis i Cruralispenia stanowił 80% długości tarsometatarsus. Kość ramienna miała zbliżone wymiary do łokciowej, a obydwie były delikatnie dłuższe od promieniowej. Obojczyki zrosły się pod kątem 50°. Prosta kość piszczelowo-stępowa stanowiła 120% długości masywnej kości udowej. Kość śródstopia I mierzyło 25% całkowitej długości śródstopia II. Pazury stopy były długie i zakrzywione (Zhang i Zhou, 2000; Chiappe i in., 2020; O'Connor i in., 2020).
Opierzenie
Wszystkie znane osobniki Protopteryx zachowały odciski piór wokół szkieletów. Na głowie mógł znajdować się pierzasty grzebień. Zachowane eumelanosomy w lotkach u okazu STM7-143 wskazują, że mogły mieć one częściowo czarny kolor. Prawe skrzydło protopteryksa (okaz STM7-143) miały dwa ubytki, które wskazują, że osobnik ten przechodził proces sekwencyjnego pierzenia (wymiany piór) podobnie jak Microraptor czy współczesne ptaki. Dzisiejsze ptaki najpierw odnawiają lotki pierwszorzędowe, a potem drugorzędowe, natomiast Protopteryx odnawiał je jednocześnie. Z kolei u Microraptor nowe pióra zaczynały rosnąć jeszcze przed pełnym wzrostem poprzednich (Chiappe i in., 2020; O'Connor i in., 2020).
Paleobiologia
Protopteryks był niewielkim ptakiem, który był dobrze przystosowany do latania. Chiappe i współpracownicy (2020) oszacowali, że rozpiętość skrzydeł znanych okazów (IVPP V11665, BMNHC Ph1060 i BMNHC Ph1158) mieściła się w przedziale ok. 32-35 cm (kolejno 317,3; 352 i 351,3 mm) przy masie wynoszącej od 32,5 do 48,5 g (kolejno 32,5 g, 48,5 g i 46,1 g). Powierzchnia skrzydeł wynosiła 189-237 cm² (kolejno dla wymienionych okazów: 188.8, 237.4 i 230.1 cm2). Na podstawie tych danych badacze stwierdzili, że Protopteryx był zdolny do przerywanego lotu (ang. intermittent flight), czyli technikę, w której ptak na zmianę aktywnie macha skrzydłami i przechodzi w fazę szybowania, która umożliwia zmniejszenie wydatku energetycznego. Protopteryks jest najstarszym znanym awialem, który latał w ten sposób.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Protopteryx to połączenie greckich słów protos (pierwszy) i pteryx (skrzydło lub pióro). Epitet gatunkowy fengningensis nawiązuje do powiatu Fenging (prowincja Hebei), gdzie odnaleziono skamieniałości tego ptaka.
Spis gatunków
Protopteryx | Zhang i Zhou, 2000 |
P. fengningensis | Zhang i Zhou, 2000 |
Bibliografia
Chiappe, L. M., Di, L., Serrano, F. J., Yuguang, Z., & Meng, Q. (2020). "Anatomy and flight performance of the early enantiornithine bird Protopteryx fengningensis: information from new specimens of the Early Cretaceous Huajiying Formation of China". The Anatomical Record, 303(4), 716-731. doi:10.1002/ar.24322
Jin, F., Zhang, F., Li, Z., Zhang, J., Li, C., & Zhou, Z. (2008). "On the horizon of Protopteryx and the early vertebrate fossil assemblages of the Jehol Biota". Chinese Science Bulletin, 53(18), 2820-2827. doi:10.1007/s11434-008-0209-5
O'Connor, J. K., Zheng, X., Pan, Y., Wang, X., Wang, Y., Zhang, X., & Zhou, Z. (2020). "New information on the plumage of Protopteryx (Aves: Enantiornithes) from a new specimen". Cretaceous Research, 116, 104577. doi:10.1016/j.cretres.2020.104577
Zhang, F., & Zhou, Z. (2000). "A primitive enantiornithine bird and the origin of feathers". Science, 290(5498), 1955-1959. doi:10.1126/science.290.5498.1955