Sinornis
Autor: | Paweł Konarzewski |
Sinornis (sinornis) | |
---|---|
Długość | 12 cm [1] |
Wysokość | 5,2 cm (w biodrach) [1] |
Masa | 24 g [1] |
Miejsce | Chiny - Liaoning |
Czas |
ok. 120 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
![]() Rekonstrukcja przyżyciowa Sinornis. Autor: McBlackneck [2] |
Wstęp
Sinornis to nieduży ptak z grupy Enantiornithes żyjący we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszych Chin. Razem z Cathayornis jest pierwszym opisanym enantiornitem pochodzącym z Państwa Środka.
Materiał kopalny i taksonomia

Holotyp (BPV 538a/b) stanowi niekompletny i artykułowany szkielet pozbawiony większości czaszki, obręczy barkowej oraz mostka znajdujący się na dwóch płytach skalnych. Sereno i Rao (1992) zdiagnozowali sinornisa na postawie kości kulszowej o kształcie szabli oraz silnie zakrzywionych pazurów stopy. W 2002 roku Paul Sereno i współpracownicy porównali szkielet Sinornis z innym chińskim enantiornitem - Cathayornis. Zdaniem badaczy obydwa ptaki wykazywały dużo podobieństw w budowie. W związku z tym stwierdzili, że Cathayornis jest młodszym synonimem omawianego rodzaju. Z taką interpretacją nie zgadzają się Zhou i Hou (2002). Naukowcy podają, że Sinornis jest mniejszy od Cathayornis oraz różni się szczegółami budowy pygostylu, kości śródręcza, pazurów oraz miednicy. Za dodatkowy argument podają również różne miejsca odnalezienia skamieniałości obydwu ptaków. O'Connor oraz Dyke (2010) dokonali ponownej rewizji holotypów sinornisa oraz katajornisa. Według badaczy obydwa rodzaje wykazują różnice w budowie, przez co powinno się je uznać za odrębne. Taką interpretację potwierdzają również Wang i Liu (2016).
Etymologia
Nazwa rodzajowa Sinornis to połączenie łacińskiego słowa sino (Chiny) oraz greckiego wyrazu ornis (ptak). Epitet gatunkowy santensis odnosi się miejsca odnalezienia skamieniałości ptaka, którym był powiat Chaoyang (prowincja Liaoning). Słowo "Santa" oznacza "Trzy Świątynie" i jest tradycyjną nazwą wspomnianego powiatu.
Spis gatunków
Sinornis | Sereno i Rao, 1992 |
S. santensis | Sereno i Rao, 1992 |
Bibliografia
O'Connor, J. K., & Dyke, G. J. (2010). "A reassessment of Sinornis santensis and Cathayornis yandica (Aves: Enantiornithes)." Records of the Australian Museum, 62: 7–20. doi:10.3853/J.0067-1975.62.2010.1540
Sereno, P. C., & Rao, C. (1992). "Early evolution of avian flight and perching: new evidence from the Lower Cretaceous of China". Science, 255(5046), 845-848. doi:10.1126/science.255.5046.845
Sereno, P., Rao, C., & Li, J. (2002). "Sinornis santensis (Aves: Enantiornithes) from the Early Cretaceous of Northeastern China". [w:] Chiappe, L. M., & Witmer, L. M. (red). "Mesozoic Birds: Above the Heads of Dinosaurs". University of California Press, pp.184-208.
Wang, M., & Liu, D. (2016). "Taxonomical reappraisal of Cathayornithidae (Aves: Enantiornithes)". Journal of Systematic Palaeontology, 14(1), 29-47. doi:10.1080/14772019.2014.994087
Zhou, Z., & Hou, L. (2002). "The discovery and study of Mesozoic birds in China". [w:] Chiappe, L. M., & Witmer, L. M. (red). "Mesozoic Birds: Above the Heads of Dinosaurs". University of California Press, pp. 161-183.
- ↑ Skocz do: 1,0 1,1 1,2 Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2019). "Dinosaur Facts and Figures: The Theropods and Other Dinosauriformes". wyd. Princeton University Press.