Teresa Maryańska

dr hab. Teresa Maryańska
Data urodzenia:	1937
Data śmierci:	3. października 2019
Narodowość:	Polska
Instytucje:	Muzeum Ziemii PAN
Alma mater:	Uniwersytet Warszawski
Opisane gatunki: (9)	Homalocephale calathocercos - Maryańska, Osmólska, 1974 Prenocephale prenes - Maryańska, Osmólska, 1974 Tylocephale gilmorei - Maryańska, Osmólska, 1974 Breviceratops kozlowskii - (Maryańska, Osmólska, 1975) Kurzanov, 1990 Bagaceratops rozhdestvenskyi - Maryańska, Osmólska, 1975 Saichania chulsanensis - Maryańska, 1977 Tarchia gigantea - Maryańska, 1977 Barsboldia sicinskii - Maryańska, Osmolska, 1981 Goyocephale lattimorei Perle, Maryańska, Osmólska, 1982

Teresa Maryańska (ur. 1937 - zm. 2019) była jedną z głównych postaci polskiej paleontologii kręgowców w XX wieku. Specjalizowała się w badaniu dinozaurów, choć początkowo zajmowała się kopalnymi mszywiołami. Jej doktorat był poświęcony właśnie tej drugiej grupie zwierząt (1967). Jednak od początku interesowała się kręgowcami i szukała okazji, by się nimi zajmować. Ta nadarzyła się, gdy rozpoczęły się polsko-mongolskie wyprawy na pustynię Gobi, w których wzięła udział. Jej zaangażowanie zostało docenione i została w 1971 roku zastępcą kierownika kolejnej ekspedycji.

Badania dinozaurów

Pierwszy artykuł Teresy Maryańskiej o dinozaurach ukazał się w 1971 roku i dotyczył niesamowicie kompletnej czaszki pinakozaura. W 1977 roku opublikowała swoje najwybitniejsze dzieło, poświęcone anatomii i taksonomii ankylozaurydów z Mongolii. Nawiązała też współpracę z Halszką Osmólską. Ich wspólne projekty zamieniły się w wieloletnią przyjaźń i zaowocowały wieloma publikacjami na temat dinozaurów. W 1974 roku wspólnymi siłami opublikowały ważną pracę na temat pachycefalozaurów w oparciu o nowe okazy z basenu Nemegt. Była to wtedy bardzo słabo poznana grupa. Tymczasem one opisały trzy nowe rodzaje i gatunki tych zwierząt, umieszczając je w Ornithischia. Następnie wydały cały szereg publikacji na temat protoceratopsydów i hadrozaurów. Razem z Mieczysławem Wolsanem znalazły dane sugerujące przynależność owiraptorozaurów do ptaków, choć nie jest to obecnie dominująca hipoteza. Jako światowej sławy specjalista, Teresa Maryańska została zaproszona do pracy nad podręcznikiem o dinozaurach. "The Dinosauria" ukazała się w 1990 roku i do tej pory stanowi jedno z najważniejszych kompediów na ten temat.

Oczami kolegów

Od 1961 roku była związana z Muzeum Ziemi Polskiej Akademii Nauk. W latach 1976 - 2006 była tam wicedyrektorem. Należała też do rady naukowej Instytutu Paleobiologii PAN. Teresa Maryańska przeszła na emeryturę w 2006 roku. Zmarła trzeciego października 2019 roku. Koledzy z pracy zapamiętali ją jako nieprzeciętną osobowość. Cechowała się niezależnością, ale jednocześnie wiernością, lojalnością. Była wolna od egoizmu. Doceniano ją za mądrość i otwarty umysł. Interesowała ją literatura, była wrażliwa na świat przyrody. Dzikie krajobrazy Mongolii na zawsze pozostały w jej pamięci.

Bibliografia

Borsuk-Białynicka, M., Jakubowski, G., Lefeld, J. 2019. Teresa Maryańska (1937–2019). Acta Palaeontologica Polonica, t. 64, nr 4, str. 756. [1]

Kielan-Jaworowska, Z. 2013. W poszukiwaniu wczesnych ssaków. 276 str. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.