Jingshanosaurus: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Spis gatunków) |
m |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
[[Sauropodomorpha]] | [[Sauropodomorpha]] | ||
| − | [[Sauropodiformes]] | + | ? [[Sauropodiformes]] |
|- | |- | ||
| colspan=2 |[[Plik:Jingshanosaurus xinwaensis.png|400px|]] | | colspan=2 |[[Plik:Jingshanosaurus xinwaensis.png|400px|]] | ||
Wersja z 23:56, 22 lis 2018
| Autor: | Korekta: |
| Mateusz Tałanda |
| Jingshanosaurus (dzingszanozaur) | |
|---|---|
| Długość: | 9 m |
| Masa: | ? |
| Miejsce występowania: | Chiny – prowincja Junnan |
| Czas występowania | ok. 200-190 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja wyglądu dzingszanozaura. | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Dzingszanozaur (łac. Jingshanosaurus xinwaensis) to gatunek dużego prozauropoda, który zamieszkiwał tereny dzisiejszych Chin ponad 190 milionów lat temu.
Materiał kopalny
Dzingszanozaur został opisany przez Zhanga i Yanga w 1995 roku. Nadali oni taką nazwę niemal kompletnemu szkieletowi dorosłego osobnika. Pochodził on z niższych warstw formacji Lufeng[1].
Chuxiongosaurus
W 2010 roku zespół paleontologów pod kierunkiem Lü Junchanga opisał z niższej części Lufeng nową kompletną czaszkę i żuchwę dinozaura. Mierzy ona 34 centymetry długości. Lü i in. stwierdzili, że różni się od dzingszanozaura rozmiarami i liczbą zębów. Dlatego uznali ją za nowy gatunek, który nazwali Chuxiongosaurus lufengensis[2]. Jednak takie różnice zdarzają się między osobnikami tego samego gatunku. Wang, You i Wang są zdania, że jest to prawdopodobnie kolejny osobnik dzingszanozaura[3].
Budowa
Dzingszanozaur był bardzo duży na tle swoich krewniaków. Znaleziony szkielet miał aż dziewięć metrów długości[4]. Jego szyja była znacznie dłuższa w porównaniu do współwystępującego lufengozaura i przekraczała już długość tułowia[5]. Dzingszanozaur miał bardzo silne ramię, mocne i krótkie przedramię oraz nietypowo zbudowany nadgarstek. Pozwalało mu to stawać na dwóch lub na czterech kończynach zależnie od potrzeby[6].
Pozycja systematyczna
Zauropodomorfy wcześnie podzieliły się na trzy grupy: plateozaurydy, massospondylidy i linia prowadząca do zauropodów, którą niektórzy nazywają Sauropodiformes. Dzingszanozaur należał do ostatniej grupy i był jej jednym z najprymitywniejszych przedstawicieli. Jego najbliższym krewnym może być Xingxiulong[3].
Paleobiologia
Dzingszanozaur biegał prawdopodobnie na dwóch nogach, by uniknąć drapieżnika. Stawał także na tylnych nogach, gdy chciał sięgnąć po wyżej rosnące rośliny. Mógł wtedy wykorzystywać swoje silne ramiona do zginania i łamania konarów drzew, by dostać się do świeżych pędów. W innych sytuacjach mógł opierać się na wszystkich czterech kończynach[6].
Uzębienie dzingszanozaura było raczej jednorodne. Zęby były zakrzywione do tyłu[7], a żuchwa miała smukłą budowę. W porównaniu do lufengozaura i junnanozaura, które żyły obok niego, dzingszanozaur nie miał więc specjalnych zdolności do ścierania pokarmu roślinnego[8]. Dlatego prawdopodobnie nie ograniczał się tylko do roślin, ale uzupełniał sobie dietę pokarmem mięsnym. Podobieństwa jego zębów do dzisiejszych legwanów potwierdzają tę hipotezę. Dzingszanozaur był więc bardziej wszystkożerny niż lufengozaur i junnanozaur[9][10][8].
Spis gatunków
| Jingshanosaurus | Zhang i Yang, 1995 |
| = Chuxiongosaurus | Lü, Kobayashi, Li i Zhong, 2010 |
| Jingshanosaurus xinwaensis | Zhang i Yang, 1995 |
| = Chuxiongosaurus lufengensis | Lü, Kobayashi, Li i Zhong, 2010 |
Bibliografia
- ↑ Bandyopadhyay, S., Gillette, D.D., Ray, S., Sengupta, D.P. 2010. Osteology of Barapasaurus tagorei (Dinosauria: Sauropoda) from the early Jurassic of India. Palaeontology, t. 53, nr 3, str. 533-569. [1]
- ↑ Lü, J., Kobayashi, Y., Li, T., Zhong, S. 2010. A new basal sauropod dinosaur from the Lufeng Basin, Yunnan Province, Southwestern China. Acta Geologica Sinica (English Edition), t. 84, nr 6, str. 1336-1342. [2]
- ↑ 3,0 3,1 Wang, Y.-M., You, H.-L., Wang, T. 2017. A new basal sauropodiform dinosaur from the Lower Jurassic of Yunnan Province, China. Scientific Reports, t. 7, nr art. 41881. [3]
- ↑ Müller, R.T., Langer, M.C., Dias-da-Silva, S. 2017. Biostratigraphic significance of a new early sauropodomorph specimen from the Upper Triassic of southern Brazil. Historical Biology, t. 29, nr 2, str. 187-202. [4]
- ↑ Rauhut, O.W.M., Fechner, R., Remes, K., & Reis, K. 2011. How to get big in the Mesozoic: the evolution of the sauropodomorph body plan. W: Biology of the sauropod dinosaurs: Understanding the life of giants, str. 119-149.
- ↑ 6,0 6,1 Remes, K. 2008. Evolution of the pectoral girdle and forelimb in Sauropodomorpha (Dinosauria, Saurischia): osteology, myology and function. Rozprawa doktorska, Munich: Fakultät für Geowissenschaften, Ludwig-Maximilians-Universität, 355 str. [5]
- ↑ Barrett, P.M., Upchurch, P., Xiao-lin, W. 2005. Cranial osteology of Lufengosaurus huenei Young (Dinosauria: Prosauropoda) from the Lower Jurassic of Yunnan, People’s Republic of China. Journal of Vertebrate Paleontology, t. 25, nr 4, str. 806-822.
- ↑ 8,0 8,1 Button, D.J., Barrett, P.M., Rayfield, E.J. 2017. Craniodental functional evolution in sauropodomorph dinosaurs. Paleobiology, t. 43, nr 3, str. 435-462. [6]
- ↑ Barrett, P.M. 2000. Prosauropod dinosaurs and iguanas: speculations on the diets of extinct reptiles. Evolution of herbivory in terrestrial vertebrates: perspectives from the fossil record, str. 42-78.
- ↑ Button, D.J., Barrett, P.M., Rayfield, E.J. 2016. Comparative cranial myology and biomechanics of Plateosaurus and Camarasaurus and evolution of the sauropod feeding apparatus. Palaeontology, t. 59, nr 6, str. 887-913. [7]
