Inawentu: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
| Linia 40: | Linia 40: | ||
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
| − | Nazwa ''Inawentu'' pochodzi z języka mapudungun i oznacza „naśladowcę”. Epitet gatunkowy ''oslatus'' wywodzi się od łacińskich słów ''os'' („usta”) oraz ''latus'' („szeroki”). Całość stanowi nawiązanie do kształtu pyska omawianego zauropoda i jego | + | Nazwa ''Inawentu'' pochodzi z języka mapudungun i oznacza „naśladowcę”. Epitet gatunkowy ''oslatus'' wywodzi się od łacińskich słów ''os'' („usta”) oraz ''latus'' („szeroki”). Całość stanowi nawiązanie do kształtu pyska omawianego zauropoda i jego wspomnianego podobieństwa do rebbachizaurydów. |
==Budowa== | ==Budowa== | ||
Wersja z 11:15, 6 lis 2023
| Autor: | Kamil Kamiński |
| Inawentu | |
|---|---|
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | Argentyna - Neuquén |
| Czas |
ok. 86-84 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Rekonstrukcja szkieletu Inawentu. Autor: Gunnar Bivens [1] | |
Wstęp
Inawentu to zauropod z grupy tytanozaurów żyjący w późnej kredzie na terenie dzisiejszej Argentyny. Co ciekawe, budową swej czaszki wykazywał cechy właściwe rebbachizaurydom, pokrewnej grupie zauropodów. Jest to przykład tzw. konwergencji – ewolucji zbieżnej.
Materiał kopalny
Holotyp (MAU-Pv-LI-595) to niekompletny szkielet, obejmujący niemal pełną czaszkę, szkielet osiowy poczynając od atlasa do ostatniego kręgu krzyżowego oraz obie kości biodrowe.
Etymologia
Nazwa Inawentu pochodzi z języka mapudungun i oznacza „naśladowcę”. Epitet gatunkowy oslatus wywodzi się od łacińskich słów os („usta”) oraz latus („szeroki”). Całość stanowi nawiązanie do kształtu pyska omawianego zauropoda i jego wspomnianego podobieństwa do rebbachizaurydów.
Budowa
Czaszka Inawentu była wydłużona i ogólnym wyglądem przypominała czaszki tytanozaura Rapetosaurus czy też diplodokoidów takich jak Nigersaurus lub Diplodocus. Wykazywała również cechy właściwe dla zaawansowanych tytanozaurów. Szczęki miały prostokątny kształt i były rozszerzone bocznie, co upodabnia Inawentu do wielu innych przedstawicieli jego rodziny i czlonków Rebbachisauridae. Pysk był wygięty w dół, jak u Nigersaurus. Uzębienie znajdowało się jedynie w przedniej części pyska, ale nie do tego stopnia skrajnej, jak u rebbachizauryda Lavocatisaurus. Szyja składała się zaledwie z dwunastu kręgów. Jest to najmniejsza liczba kregów szyjnych spośród wszystkich znanych tytanozaurów. Szyja Inawentu musiała zatem być stosunkowo krótka. Grzbietowy odcinek kręgosłupa składał się z 10 kręgów, a kość krzyżowa – z 6. Są to wartości typowe dla tytanozaurów.
Spis gatunków
| Inawentu | Filippi, Juarez Valieri, Gallina, Mendez, Gianechini & Garrido, 2023 |
| I. oslatus | Filippi, Juarez Valieri, Gallina, Mendez, Gianechini & Garrido, 2023 |
Bibliografia
Filippi, L.S., Juárez Valieri, R.D., Gallina, P.A., Méndez, A.H., Gianechini, F.A. & Garrido, A.C. (2023). "A rebbachisaurid-mimicking titanosaur and evidence of a Late Cretaceous faunal disturbance event in South-West Gondwana". Cretaceous Research. doi:10.1016/j.cretres.2023.105754
