Argyrosaurus: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 17: | Linia 17: | ||
|- | |- | ||
! '''Długość''': | ! '''Długość''': | ||
| − | | | + | | 22,7-28,3 m (??) |
|- | |- | ||
! '''Masa''': | ! '''Masa''': | ||
| − | | 22- | + | | 22-55 t |
|- | |- | ||
| Linia 107: | Linia 107: | ||
==Rozmiary== | ==Rozmiary== | ||
| − | Na podstawie nielicznych skamieniałości argirozaura różnie szacuje się jego wymiary. | + | Na podstawie nielicznych skamieniałości argirozaura różnie szacuje się jego wymiary. Jego lewa kość ramienna ma 137 cm długości. Zakładając, że miał te same proporcje co ''[[Argentinosaurus]]'' i że jego kość ramienna miała 181 cm ([[Mazzetta]] i in., [[2004]]) uzyskujemy 22,7 m i 22-38 t. Z kolei wymiary wg M. [[Mortimer]]a (DML) wynoszą: 28,3 metrów i 45-55 t. Nie wiadomo jednak, skąd wzięły się te obliczenia, lecz nie można wykluczyć, że mógł być jednym z największych tytanozaurów w dziejach. |
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
| Linia 127: | Linia 127: | ||
Mazzetta, Gerardo V.; Christiansen, Per; Fariña, Richard A. (2004) "Giants and Bizarres: Body Size of Some Southern South American Cretaceous Dinosaurs" Historical Biology 65 (2-4): ss.1–13. | Mazzetta, Gerardo V.; Christiansen, Per; Fariña, Richard A. (2004) "Giants and Bizarres: Body Size of Some Southern South American Cretaceous Dinosaurs" Historical Biology 65 (2-4): ss.1–13. | ||
| − | Upchurch P., Barrett P. M., Dodson P. (2004) Sauropoda. [w]: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press | + | Upchurch P., Barrett P. M., Dodson P. (2004) Sauropoda. [w]: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press |
| + | |||
| + | http://dml.cmnh.org/2001Sep/msg00268.html | ||
</small> | </small> | ||
Wersja z 10:08, 7 maj 2012
hasło do poprawy [1]
| Autor: | Korekta: |
| Marcin Szermański |
| Argyrosaurus (argirozaur) | |
|---|---|
| Długość: | 22,7-28,3 m (??) |
| Masa: | 22-55 t |
| Miejsce występowania: | Argentyna - prowincja Chubut |
| Czas występowania | 83,5-65,5 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa i holotyp argirozaura. Autor: Nima Sassani [2] | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Argyrosaurus to jeden z pierwszych opisanych argentyńskich dinozaurów. Być może był również jednym z największych z nich, choć szacunki są niepewne i opierają się na bardzo fragmentarycznym szkielecie. Argirozaur żył pod koniec kredy w dzisiejszej prowincji Chubut. Pozostałe - wcześniej uważane za jego - skamieliny z innych rejonów Argentyny, a także Urugwaju, okazały się nie wykazywać cech diagnostycznych, przez co nie mogą być uważane za szczątki Argyrosaurus.
Ważność taksonu
Do czasu rewizji Manniona i Otero (2012) taksonu, losy Argyrosaurus były niepewne. Upchurch i in. (2004) stwierdzili, że jedna potencjalna autapomorfia może nie uratować go przed uzyskaniem w przyszłości statusu nomen dubium (takson niepewny). Mannion i Otero wykazali jednak 5 autapomorfii holotypu, w tym m.in. środkowy brzeg kości ramiennej uformowany w poprzeczny, szeroki grzbiet sterczący znacznie ku przodowi. Materiał przypisany nie wykazuje tych cech - diagnostyczny okazał się jedynie holotyp i okaz PVL 4628/MACN-CH 217, który okazał się być nowym rodzajem (Elaltitan).
Materiał kopalny
MLP 77-V-29-1 to lewa przednia kończyna, na którą składają się następujące kości: ramieniowa, promieniowa, łokciowa, prawdopodobnie dwie nadgarstka (zagubione) i wszystkie 5 kości śródręcza (widać na załączonym obrazku).
Materiał przypisany:
MLP21 (Lydekker, 1893) - kiepsko zachowana lewa k. udowa z brakującym dystalnym końcem. Znaleziona niedaleko Río Sengerr w prowincji Chubut. Obecnie traktowana jako pozostałość nieokreślonego członka Titanosauriformes (Mannion i Otero, 2012).
MLP22 (Lydekker, 1893) - 2 trzony przednio-środkowych kręgów ogonowych. Ponieważ holotyp nie obejmuje kręgów, bezpodstawne jest więc przypisane ich do tego rodzaju. Znalezione w prowincji Santa Cruz, obecnie traktowane jako szczątki nieokreślonego członka kladu Lithostrotia.
[Numer nieznany] (von Huene, 1929) - trzon przedniego kręgu ogonowego ze wschodniej części Lago Colhue Huapi (prowincja Chubut). Obecnie traktowany jako szczątki nieokreślonego członka kladu Lithostrotia.
MACN 5205 (von Huene, 1929) - 3 trzony środkowo-tylnych kręgów ogonowych ze wschodniej części Río Leona (prowincja Santa Cruz). Obecnie traktowane jako szczątki nieokreślonego członka kladu Lithostrotia.
MLP 27 (von Huene, 1929) - zniszczona i źle zachowana prawa k. udowa znaleziona 2 km od Południowego Mostu Kolejowego nad rzeką Río Neuquén (prowincja Neuquén). Obecnie traktowana jako pozostałość nieokreślonego członka Titanosauriformes.
FMNH 13018 (von Huene, 1929) - kompletna i dobrze zachowana prawa k. udowa odnaleziona przez ekspedycje zorganizowaną przez Polowe Muzeum Historii Naturalnej w Sierra de San Bernardo. Jej długość wynosi ponad 2 metry. Mannion i Otero zaliczają ją ostrożniej do Titanosauria indet.
MACN 5017 (von Huene, 1929) - zniszczona dystalnie, mała prawa k. ramienna bez proksymalnego końca. Pochodzi prawdopodobnie z prowincji Neuquén. Ponieważ nie można porównać ją z k. ramienną holotypu, jest obecnie zaliczana jako nieokreślony przedstawiciel Titanosauria.
MACN [numer nieznany] (von Huene, 1929) - lewa k. ramienna z prawego brzegu Río Uruguay (prowincja Entre Ríos, Argentyna). Tak jak okaz MACN 5017 nie cechują się autapomorficznym środkowym grzbietem, więc nie może być uznawany za kość argirozaura. Obecnie zaliczana jako nieokreślony przedstawiciel Titanosauria.
FMNH 13019 i FMNH 13020 to odpowiednio kompletna prawa k. udowa i lewa k. piszczelowa. Pierwotnie zaliczona do Antarctasaurus przez von Huene (1929), zaliczona następnie do cf. Argyrosaurus przez Powella (2003). Nie jest pewne, do którego z nich (lub do jeszcze innego) należały te skamieniałości.
MMAB [numer nieznany] (von Huene, 1929) - dystalny koniec k. ramiennej, połowa k. promieniowej i fragment żebra odnaleziony niedaleko Río Lancha (Soriano, Urugwaj). Elementy te traktuje się obecnie jako należące do nieokreślonego zauropoda.
PVL 4628 i MACN-CH 217 - częściowy szkielet uznany pierwotnie za skamieniałości Antarctosaurus (Bonaparte i Gasparini, 1979). Od 1986 roku uznawany za argyrozaura, obecnie (od 2012) za nowy, odrębny rodzaj Elaltitan (Mannion i Otero, 2012).
Budowa i pozycja systematyczna
Budowa kości śródręcza jest podobna jak u innych przedstawicieli kladu Macronaria – kości te są wydłużone. Także proksymalny koniec kości ramieniowej w widoku czaszkowym (cranial) jest taki sam jak u Opisthocoelicaudia i Saltasaurus. Te i inne cechy pozwalają zaliczyć argirozaura do tytanozaurów – kredowych zauropodów, jednych z największych zwierząt lądowych wszechczasów.
Jak zauważają Mannion i Otero (2012), charakteryzuje się on cechami zarówno zaawansowanych, jak i bardziej bazalnych tytanozaurów - jest mniej zaawansowany od np. Elaltitan. Powell umieszcza go w swojej pracy doktoranckiej w Argyrosaurinae, która jest jednak niezdefiniowana i rzadko używana w literaturze.
Rozmiary
Na podstawie nielicznych skamieniałości argirozaura różnie szacuje się jego wymiary. Jego lewa kość ramienna ma 137 cm długości. Zakładając, że miał te same proporcje co Argentinosaurus i że jego kość ramienna miała 181 cm (Mazzetta i in., 2004) uzyskujemy 22,7 m i 22-38 t. Z kolei wymiary wg M. Mortimera (DML) wynoszą: 28,3 metrów i 45-55 t. Nie wiadomo jednak, skąd wzięły się te obliczenia, lecz nie można wykluczyć, że mógł być jednym z największych tytanozaurów w dziejach.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Argyrosaurus składa się z dwóch greckich słów: argyros (srebro, srebrny) i sauros (jaszczur), a więc znaczy "srebrny jaszczur". Wzięła się ona z kraju, gdzie odnaleziono holotyp (jak i większość całego materiału kopalnego) – Argentyny, której nazwa znaczy "srebrny ląd". Natomiast epitet gatunkowy superbus oznacza z łaciny "dumny".
Spis gatunków
| Argyrosaurus | Lydekker, 1893 |
|---|---|
| A. superbus | Lydekker, 1893 |
Bibliografia
Mannion, P. D.; Otero, A. (2012) "A reappraisal of the Late Cretaceous Argentinean sauropod dinosaur Argyrosaurus superbus, with a description of a new titanosaur genus". Journal of Vertebrate Paleontology 32 (3): 614. doi:10.1080/02724634.2012.660898
Mazzetta, Gerardo V.; Christiansen, Per; Fariña, Richard A. (2004) "Giants and Bizarres: Body Size of Some Southern South American Cretaceous Dinosaurs" Historical Biology 65 (2-4): ss.1–13.
Upchurch P., Barrett P. M., Dodson P. (2004) Sauropoda. [w]: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press
