Stellasaurus: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Budowa) |
(→Budowa) |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
==Budowa== | ==Budowa== | ||
| − | [[Plik: Rubeosaurus_nasals.jpg|250px|thumb|right|Róg nosowy. Źródło: Wilson i in., 2020]] | + | [[Plik: Rubeosaurus_nasals.jpg|250px|thumb|right|Róg nosowy. Źródło: Wilson i in., 2020]]''Stellasaurus'' przypominał wyglądem inne centrozauryny, będąc masywnym, czworonożnym roślinożercą o głowie najeżonej rogami. Wykazywał on budowę pośrednią między nieco wcześniejszym od niego ''[[Styracosaurus]] albertensis'' a późniejszym ''[[Einiosaurus]] procurvicornsis''. ''Stellasaurus'' miał długi, podniesiony i zakrzywiony róg nosowy oraz zredukowaną ornamentację nadoczodołową, czym przypominał styrakozaura. Z kolei do einiozaura zbliżała go budowa kości ciemieniowych, z wydłużonymi na kształt rogów wyrostkami P3 i częściowo wydłużonymi P4 oraz krótkimi P5-P7. Wyrostek P4 ma długość pośrednią między ''[[Styracosaurus]] albertensis'' a ''[[Einiosaurus]]''. Wg autorów opisu, budowa stellazaura i następstwo czasowe wskazuje, że mógł on być potomkiem styrakozaura i przodkiem einiozaura. |
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== | ||
Wersja z 16:15, 9 maj 2020
| Autor: | Kamil Kamiński |
| Stellasaurus (stellazaur) | |
|---|---|
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | USA
Montana (formacja Two Medicine) |
| Czas |
ok. 75,2 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Kości ciemieniowe stellazaura. Źródło: Wilson i in., 2020. | |
Wstęp
Stellasaurus to rodzaj ceratopsa z kladu Centrosaurinae, żyjącego w późnej kredzie na terenie Ameryki Północnej. Dawniej jego szczątki przypisywano do Rubeosaurus (obecnie gatunek styrakozaura). W 2020 r. Wilson i współpracownicy wydzielili je do nowego rodzaju.
Etymologia
Nazwa Stellasaurus znaczy „gwiezdny jaszczur” i pochodzi od łacińskiego stella („gwiazda”) oraz greckiego sauros („gad”, „jaszczur”). Nawiązuje ona do ornamentacji czaszki, przypominającej gwiazdę. Jest to także hołd dla piosenki „Starman” Davida Bowie. Epitet gatunkowy honoruje Carrie Ancell – paleontolog i preparator skamieniałości z Museum of the Rokies.
Materiał kopalny
Holotyp (MOR 492) to niekompletna czaszka należąca do dorosłego osobnika zawierająca częściową lewą kość przedszczękową, współkostniałą lewą i prawą kość nosową z rogiem, częściową lewą kość zaoczodołową z rogiem oraz prawie kompletną lewą kość ciemieniową z dwoma kolcami. Obecnie znajduje się ona w Museum of the Rockies w Montanie.
Budowa
Stellasaurus przypominał wyglądem inne centrozauryny, będąc masywnym, czworonożnym roślinożercą o głowie najeżonej rogami. Wykazywał on budowę pośrednią między nieco wcześniejszym od niego Styracosaurus albertensis a późniejszym Einiosaurus procurvicornsis. Stellasaurus miał długi, podniesiony i zakrzywiony róg nosowy oraz zredukowaną ornamentację nadoczodołową, czym przypominał styrakozaura. Z kolei do einiozaura zbliżała go budowa kości ciemieniowych, z wydłużonymi na kształt rogów wyrostkami P3 i częściowo wydłużonymi P4 oraz krótkimi P5-P7. Wyrostek P4 ma długość pośrednią między Styracosaurus albertensis a Einiosaurus. Wg autorów opisu, budowa stellazaura i następstwo czasowe wskazuje, że mógł on być potomkiem styrakozaura i przodkiem einiozaura.
Spis gatunków
| Stellasaurus | Wilson, Ryan i Evans, 2020 |
| S. ancellae | Wilson, Ryan i Evans, 2020 |
Bibliografia
Wilson, J.P., Ryan, M.J. & Evans, D.C. (2020). "A new, transitional centrosaurine ceratopsid from the Upper Cretaceous Two Medicine Formation of Montana and the evolution of the 'Styracosaurus-line' dinosaurs". Royal Society Open Publishing. 7 (4). doi:10.1098/rsos.200284
