Wendiceratops: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj
m
m
Linia 47: Linia 47:
  
 
==Budowa i systematyka==
 
==Budowa i systematyka==
−
''Wendiceratops'' charakteryzował się bogatą ornamentacją kryzy, która upodobniła go wyglądem do azjatyckiego kuzyna ''[[Sinoceratops]]''. Nie posiadał kolczastych różków na czaszce jak ''[[Styracosaurus]]'' i przedstawiciele [[Pachyrhinosaurini]].  Wyrostki ciemieniowe (''[[epiparietale]] '' 1-4) były zakrzywione do środka kryzy, druga i trzecia para (ep2 i ep3) zachodziła na tylne i zewnętrzne ramiona ciemieniowe. Znad oczu wyrastała para długich i ostrych rogów. Od ''[[Diabloceratops]]'', ''[[Nasutoceratops]]'' i ''[[Albertaceratops]]'' różnił się rogiem nosowym ustawionym pionowo, lecz nie jest znana dokładna jego budowa ze względu na niekompletne zachowanie. Autorzy opisu uznali, że kość kulszowa z poszerzonym i prostokątnym końcem dystalnym była [[autapomorfia|autapomorfią]] ''Wendiceratops'' (Evans i Ryan, 2015). Cecha ta występowała również u ''[[Medusaceratops]]''. Scott i in. (2022) uznali, że budowa kości kulszowej występująca u omawianego dinozaura może być [[synapomorfia|synapomorfią]] wśród [[bazalny|bazalnych]] [[Centrosaurinae|centrozaurynów]].
+
''Wendiceratops'' charakteryzował się bogatą ornamentacją kryzy, która upodobniła go wyglądem do azjatyckiego kuzyna ''[[Sinoceratops]]''. Nie posiadał kolczastych różków na czaszce jak ''[[Styracosaurus]]'' i przedstawiciele [[Pachyrhinosaurini]].  Wyrostki ciemieniowe (''[[epiparietale]] '' 1-4) były zakrzywione do środka kryzy, druga i trzecia para (ep2 i ep3) zachodziła na tylne i zewnętrzne ramiona ciemieniowe. Znad oczu wyrastała para długich i ostrych rogów. Od ''[[Diabloceratops]]'', ''[[Nasutoceratops]]'' i ''[[Albertaceratops]]'' różnił się rogiem nosowym ustawionym pionowo, lecz nie jest znana dokładna jego budowa ze względu na niekompletne zachowanie. Autorzy opisu uznali, że prostokątny kształt dystalnego końca kości kulszowej był [[autapomorfia|autapomorfią]] ''Wendiceratops'' (Evans i Ryan, 2015). Cecha ta występowała również u ''[[Medusaceratops]]''. Scott i in. (2022) uznali, że budowa kości kulszowej występująca u omawianego dinozaura może być [[synapomorfia|synapomorfią]] wśród [[bazalny|bazalnych]] [[Centrosaurinae|centrozaurynów]].
  
 
Wiele analiz wykazuje, że ''Wendiceratops'' jest blisko spokrewniony z ''[[Sinoceratops]]''<ref>Evans, D.E. & Ryan, M.J. (2015) Cranial Anatomy of ''Wendiceratops pinhornensis'' gen. et sp. nov., a Centrosaurine Ceratopsid (Dinosauria: Ornithischia) from the Oldman Formation (Campanian), Alberta, Canada, and the Evolution of Ceratopsid Nasal Ornamentation. PLoS ONE, 10(7): e0130007.. [[doi:10.1371/journal.pone.0130007]]</ref><ref>Chiba, K., Ryan, M.J., Fanti F., Loewen, M.A & Evans, D.C,. (2017). New material and systematic re-evaluation of Medusaceratops lokii (Dinosauria, Ceratopsidae) from the Judith River Formation (Campanian, Montana). „Journal of Paleontology”. 92 (2), s. 272–288, [[doi:10.1017/jpa.2017.62]]</ref><ref>Dalman, S.G., Hodnett, J.-P.M., Lichtig, A.J., Lucas, S,G. (2018). "A new ceratopsid dinosaur (Centrosaurinae: Nasutoceratopsini) from the Fort Crittenden Formation, Upper Cretaceous (Campanian) of Arizona". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 79: 141–164</ref>.
 
Wiele analiz wykazuje, że ''Wendiceratops'' jest blisko spokrewniony z ''[[Sinoceratops]]''<ref>Evans, D.E. & Ryan, M.J. (2015) Cranial Anatomy of ''Wendiceratops pinhornensis'' gen. et sp. nov., a Centrosaurine Ceratopsid (Dinosauria: Ornithischia) from the Oldman Formation (Campanian), Alberta, Canada, and the Evolution of Ceratopsid Nasal Ornamentation. PLoS ONE, 10(7): e0130007.. [[doi:10.1371/journal.pone.0130007]]</ref><ref>Chiba, K., Ryan, M.J., Fanti F., Loewen, M.A & Evans, D.C,. (2017). New material and systematic re-evaluation of Medusaceratops lokii (Dinosauria, Ceratopsidae) from the Judith River Formation (Campanian, Montana). „Journal of Paleontology”. 92 (2), s. 272–288, [[doi:10.1017/jpa.2017.62]]</ref><ref>Dalman, S.G., Hodnett, J.-P.M., Lichtig, A.J., Lucas, S,G. (2018). "A new ceratopsid dinosaur (Centrosaurinae: Nasutoceratopsini) from the Fort Crittenden Formation, Upper Cretaceous (Campanian) of Arizona". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 79: 141–164</ref>.

Wersja z 21:11, 7 wrz 2022

Autor: Marcin Szermański, Paweł Konarzewski

Wendiceratops (wendyceratops)
Długość 4,5 m [1]
Masa 1,5 t [1]
Dieta roślinożerny
Miejsce Kanada - Alberta

formacja Oldman

Czas
252 201 145
66

79,5-79,2 Ma [2]
późna kreda (kampan)

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Ceratopsia

Ceratopsoidea

Ceratopsidae

Centrosaurinae

Wendiceratops restoration.PNG
Rekonstrukcja głowy. Autorka: Danielle Dufault. Źródło: [7]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Wendiceratops to rodzaj ceratopsyda z późnej kredy. Jest czwartym znanym rodzajem należącym do Centrosaurinae, którego szczątki odnaleziono w pokładach formacji Oldman (Kanada, Alberta), datowanej kampan.

Odkrycie

Złoże kości należące do Wendiceratops odnalazła Wendy Sloboda na terenie rezerwatu Pinhorn Grazing znajdującego się w Albercie w 2010 roku. W 2011 roku zespół z Royal Tyrrell Museum rozpoczął badanie terenu i wydobywanie szczątków. W następnym roku usunięto głębokie nadkłady. W latach 2013-2014 wykopano i skatalogowano skamieniałości.

Materiał kopalny

Rekonstrukcja szkieletu wendyceratopsa. Na niebiesko znane kości. Źródło: Evans i Ryan, 2015. [5]

Holotyp (TMP 2011.051.0009) to niekompletna kość ciemieniowa i lewa gałąź (łac. ramus). Ponadto odnaleziono wiele innych skamieniałości (łącznie ponad 200 kości). Należą one do osobników zarówno dorosłych, jak i młodocianych. Zdaniem Scotta i in. (2022) jest to najstarsze znane jednogatunkowe złoże kości należące do przedstawicieli Ceratopsidae. Nagromadzenie tylu osobników w jednym miejscu świadczy o stadnym trybie życia prowadzonym przez Ceratopsidae.

Odkrywczyni ceratopsa odnalazła pierwszą prawie kompletną czaszkę należącą do omawianego dinozaura. Zachowały się w niej rogi naodczne. Ich obecność potwierdza słuszność pierwotnej rekonstrukcji (Evans, online).

Budowa i systematyka

Wendiceratops charakteryzował się bogatą ornamentacją kryzy, która upodobniła go wyglądem do azjatyckiego kuzyna Sinoceratops. Nie posiadał kolczastych różków na czaszce jak Styracosaurus i przedstawiciele Pachyrhinosaurini. Wyrostki ciemieniowe (epiparietale 1-4) były zakrzywione do środka kryzy, druga i trzecia para (ep2 i ep3) zachodziła na tylne i zewnętrzne ramiona ciemieniowe. Znad oczu wyrastała para długich i ostrych rogów. Od Diabloceratops, Nasutoceratops i Albertaceratops różnił się rogiem nosowym ustawionym pionowo, lecz nie jest znana dokładna jego budowa ze względu na niekompletne zachowanie. Autorzy opisu uznali, że prostokątny kształt dystalnego końca kości kulszowej był autapomorfią Wendiceratops (Evans i Ryan, 2015). Cecha ta występowała również u Medusaceratops. Scott i in. (2022) uznali, że budowa kości kulszowej występująca u omawianego dinozaura może być synapomorfią wśród bazalnych centrozaurynów.

Wiele analiz wykazuje, że Wendiceratops jest blisko spokrewniony z Sinoceratops[3][4][5].

Paleośrodowisko

Roślinożerne dinozaury z formacji Oldman. Wendiceratops znajduje się między Chasmosaurus a Corythosaurus (po lewej stronie). Autor: Abelov2014. [6]

Osady z formacji Oldman sugerują występowanie środowisk dobrze nawodnionych (bagna i mokradła), które oddzielały względnie wyższe i suchsze obszary interfluwialne o niewielkiej powierzchni (kilkaset kilometrów kwadratowych). Klimat był prawdopodobnie umiarkowanie ciepły z sezonowymi opadami. Rośliny, które się zachowały wskazują na obecność drzew iglastych, innych drzew oraz roślin słodkowodnych (Farlow, 1976).

Etymologia

Nazwa rodzajowa honoruje Wendy Slobodę, odkrywczyni wendyceratopsa. Drugi człon nazwy - gr. ceratops - znaczy "rogate oblicze", więc możemy swobodnie ją tłumaczyć na "rogate oblicze Wendy". Z kolei epitet gatunkowy (pinhornensis) wziął się z nazwy rezerwatu w Albercie - z ang. Pinhorn Provincial Grazing Reserve in Alberta.

Spis gatunków

Wendiceratops Evans i Ryan, 2015
W. pinhornensis Evans i Ryan, 2015

Bibliografia

Evans, D.E (online, 2022) [8]

Evans, D.E. & Ryan, M.J. (2015). "Cranial Anatomy of Wendiceratops pinhornensis gen. et sp. nov., a Centrosaurine Ceratopsid (Dinosauria: Ornithischia) from the Oldman Formation (Campanian), Alberta, Canada, and the Evolution of Ceratopsid Nasal Ornamentation". PloS One. doi:10.1371/journal.pone.0130007

Farlow, J. O. (1976). "A consideration of the trophic dynamics of a Late Cretaceous large‐dinosaur community (Oldman Formation)". Ecology, 57(5), 841-857. doi:10.2307/1941052

Scott, S. H. W., Ryan, M. J., & Evans, D. C. (2022). "Postcranial description of Wendiceratops pinhornensis and a taphonomic analysis of the oldest monodominant ceratopsid bonebed". The Anatomical Record, 1–18. doi:10.1002/ar.25045

  1. ↑ 1,0 1,1 Paul, G.S. (2016). "The Princeton Field Guide to Dinosaurs: 2nd Edition" wyd. Princeton University.
  2. ↑ Fowler, D.W. (2017). "Revised geochronology, correlation, and dinosaur stratigraphic ranges of the Santonian-Maastrichtian (Late Cretaceous) formations of the Western Interior of North America" PLoS ONE, 12(11), e0188426. doi:10.1371/journal.pone.0188426
  3. ↑ Evans, D.E. & Ryan, M.J. (2015) Cranial Anatomy of Wendiceratops pinhornensis gen. et sp. nov., a Centrosaurine Ceratopsid (Dinosauria: Ornithischia) from the Oldman Formation (Campanian), Alberta, Canada, and the Evolution of Ceratopsid Nasal Ornamentation. PLoS ONE, 10(7): e0130007.. doi:10.1371/journal.pone.0130007
  4. ↑ Chiba, K., Ryan, M.J., Fanti F., Loewen, M.A & Evans, D.C,. (2017). New material and systematic re-evaluation of Medusaceratops lokii (Dinosauria, Ceratopsidae) from the Judith River Formation (Campanian, Montana). „Journal of Paleontology”. 92 (2), s. 272–288, doi:10.1017/jpa.2017.62
  5. ↑ Dalman, S.G., Hodnett, J.-P.M., Lichtig, A.J., Lucas, S,G. (2018). "A new ceratopsid dinosaur (Centrosaurinae: Nasutoceratopsini) from the Fort Crittenden Formation, Upper Cretaceous (Campanian) of Arizona". New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin. 79: 141–164

Galeria

  • Odnaleziona kość ciemieniowa. Źródło: [1]

  • Zrekonstruowana kość ciemieniowa. Źródło: [2]

  • Zrekonstruowany szkielet Wendiceratops. Żródło: [3]

  • Miejsce, w którym odkryto holotyp Wendiceratops. Źródło: [4]

Źródło: „https://encyklopedia.dinozaury.com/index.php?title=Wendiceratops&oldid=27347”