Ojoceratops

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autorzy: Korekta
Maciej Ziegler
Marcin Szermański
Paweł Konarzewski


Ojoceratops (ojoceratops)
Długość: ? m
Masa: ? t
Miejsce występowania: USA - Nowy Meksyk

(formacja Ojo Alamo - ogniwo Naashoibito)

Czas występowania
252 201 145
66

71,5-66,5 Ma /??<66 Ma
późna kreda (mastrycht) / ??paleogen

Systematyka Dinosauria

Ornithischia

Ceratopsia

Ceratopsoidea

Ceratopsidae

Chasmosaurinae

Triceratopsini

Ojoceratops NT.jpg

Rekonstrukcja Ojoceratops. Autor: Nobu Tamura [3]

Wstęp

Ojoceratops to rodzaj chasmozauryna z Ameryki Północnej. Jego znaleziska mogą reprezentować rodzaj Triceratops.

Budowa i paleobiologia

Ojoceratops (po prawej stronie) zbliżający się do zbiornika wodnego. Autor: Sergey Krasovskiy. [1]

Ojoceratops był zaawansowanym (należącym do Triceratopsini) i dużym chasmozaurynem. Porównanie wielkości znalezionych kości z Triceratops sugeruje mniejsze wymiary omawianego dinozaura. Ojoceratops był czworonożnym roślinożercą, podobnie jak inne dinozaury, które prawdopodobnie z nim współegzystowały - tytanozaur Alamosaurus i nodozauryd Glyptodontopelta.

Wiek

Wiek osadów, w których go odnaleziono, jest kontrowersyjny - mogą one pochodzić z późnego kampanu, mastrychtu albo nawet z wczesnego danu - więc już paleogenu - po erze dinozaurów! (Williamson i Weil, 2008; Fassett i in., 2011; Fowler, 2017).

Materiał kopalny

Rekonstrukcja czaszki. Autor: Yusuke-rex [2]

Holotyp (SMP VP-1865) - kompletna lewa kość łuskowa, być może należąca do osobnika niedorosłego. Materiał niepewnie przypisany to wiele elementów czaszki, niekompletna lewa kość łopatkowa i niekompletne żebro.

Etymologia

Nazwa rodzajowa Ojoceratops znaczy "rogate oblicze z Ojo" (Ojo + gr. ceratops), czyli z nazwy formacji (pełna nazwa Ojo Alamo), w pokładach której go znaleziono. Epitet gatunkowy (fowleri) honoruje Denvera Fowlera, który odkrył holotyp a także inne osobniki przypisane przez autorów nazwy do Ojoceratops.

Synonim Triceratops?

Wg Sullivana i Lucasa (2010) Ojoceratops różni się od innych chasmozaurynów unikalną morfologią kości łuskowej. Jednak niektórzy naukowcy uważają, że O. fowleri nie odróżnia się na tyle od innych ceratopsów, aby uznać jego ważność - jak zauważa Longrich (2011), szeroki, kwadratowy koniec kości łuskowej, będący prawdopodobnie cechą unikalną Ojoceratops jest obecny u co najmniej jednego osobnika Triceratops. Jeśli jest to rzeczywiście synonim, to mały róg nosowy sugeruje Triceratops horridus.

Spis gatunków

Ojoceratops Sullivan i Lucas, 2010 ?= Triceratops
O. fowleri Sullivan i Lucas, 2010 ?= Triceratops horridus

Bibliografia

Fassett, J.E., Heaman, L.M. & Simonetti, A. (2011) "Direct U-Pb dating of Cretaceous and Paleocene dinosaur bones, San Juan Basin, New Mexico" Geology, 39, 159-162. doi:10.1130/G31466.1

Fowler, D.W. (2017). "Revised geochronology, correlation, and dinosaur stratigraphic ranges of the Santonian-Maastrichtian (Late Cretaceous) formations of the Western Interior of North America" PLoS ONE, 12(11), e0188426. doi:10.1371/journal.pone.0188426

Longrich, N. R. (2011) "Titanoceratops ouranous, a giant horned dinosaur from the Late Campanian of New Mexico" Cretaceous Research, 32(3), 264-276. doi:10.1016/j.cretres.2010.12.007

Sampson, S. D., Loewen, M. A., Farke, A. A., Roberts, E. M., Forster, C. A., Smith, J. A. & Titus, A. L. (2010) "New Horned Dinosaurs from Utah Provide Evidence for Intracontinental Dinosaur Endemism" PLoS ONE, 5(9), e12292. doi:10.1371/journal.pone.0012292

Sullivan, R. M. & Lucas, S. G. (2010) "A New Chasmosaurine (Ceratopsidae, Dinosauria) from the Upper Cretaceous Ojo Alamo Formation (Naashoibito Member), San Juan Basin, New Mexico" [w:] Ryan, M.J., Chinnery, B.J. & Eberth, D.A. (red.) "New Perspectives on Horned Dinosaurs: The Royal Tyrrell Museum Ceratopsian Symposium" wyd. Indiana University, Bloomington, 169-178.

Williamson, T.E. & Weil, A. (2008) "Metatherian mammals from the Naashoibito Member, Kirtland Formation, San Juan Basin, New Mexico and their biochronological and paleobiogeographic significance" Journal of Vertebrate Paleontology, 28, 803-815.