Agnosphitys

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Łukasz Czepiński, Mateusz Tałanda
Korekta: Sebastian Oziemski, Marcin Szermański, Dawid Mazurek, Szymon Jagusztyn


Agnosphitys (agnosfit)
Długość 34 cm[1]
Wysokość 11 cm (w biodrach)[1]
Masa 50 g[1]
Dieta prawdopodobnie wszystkożerny
Miejsce Wielka Brytania - Avon, Anglia

(kamieniołom Cromhall)

Czas
252 201 145
66

201,8-201,6 Ma

późny trias (późny retyk)

Systematyka Archosauria

Dinosauromorpha

Dinosauriformes

?Silesauridae

Terrestrisuchus i Agnosphitys.JPG
Porównanie zębów terrestrizucha (po lewej) i agnosfita (po prawej). Skala 1 mm.
Źródło: Fraser i in., 2002.

Homo sapiens.png Silesauridae.png

0.4 m

Porównanie wielkości Agnosphitys i człowieka.
Sylwetki: Phylopic.org

Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Agnosphitys (agnosfit) to przedstawiciel dinozauromorfów, być może należący do silezaurydów.

Materiał kopalny

Rysunek kości biodrowej (holotypu) agnosfita. bf - brevis fossa, ac - panewka stawu biodrowego. Zmodyfikowano z: Langer i in, 2013.

Holotyp VMNH 1745 to lewa kość biodrowa odnaleziona w 1990 roku. Materiał przypisany (pochodzący z tej samej warstwy): niekompletna lewa kość szczękowa, lewa i prawa kość skokowa, prawie kompletna prawa kość ramieniowa i izolowany ząb. Wszystkie okazy zostały znalezione w jednej szczelinie krasowej w kamieniołomie Cromhall w Anglii. Najprawdopodobniej pochodzą one z późnego triasu (późny retyk), mając około 201,8-201,6 milionów lat.[2][3]

Rekonstrukcja agnosfita Autor:Karkemish

Opis

Agnosphitys to rodzaj dinozauriforma o bliżej niesprecyzowanej pozycji systematycznej. Znany jest tylko jeden gatunek - A. cromhallensis, opisany na podstawie lewej kości biodrowej i kilku izolowanych kości. Niewiele jest wiadomo na temat jego budowy i pokrewieństw z dinozaurami. Kość biodrowa ma wklęsłą brzuszną krawędź panewki, co może świadczyć o obecności otworu w panewce (w który wchodzi główka kości udowej), jak u dinozaurów, chociaż u Agnosphitys na pewno nie była w pełni perforowana. Na kości biodrowej znajdują się tylko dwa przyczepy na kręgi krzyżowe, co jest z kolei cechą prymitywną. Kość skokowa ma charakterystyczny dla zaawansowanych form wyrostek wstępujący.

Zebrany materiał kopalny może być chimerą - zgrupowaniem kości różnych zwierząt (np. kość szczękowa może należeć do teropoda, a kość biodrowa do prymitywnego zauropodomorfa z grupy Guaibasauridae[4]). Jeżeli nie należy do dinozaurów (zakładając, że silezaurydy nie należą do ptasiomiedniczych), to jest najmłodszym przedstawicielem prymitywnych dinozauriformów na świecie. Niektóre z publikacji w tym Parry'ego i in. (2017) sugerują, że agnosfit może być poza kladem Dinosauria, podobnie jak Saltopus[5].

Paleoekologia

Agnosfit miał ostre, zakrzywione zęby z serracją jak drapieżnik (podobne do lewizucha i marazucha). Polował prawdopodobnie na niewielkie zwierzęta np. sfenodonty i wczesne ssaki, mógł być wszystkożerny. Sam być może padał ofiarą rauizuchów, celofyzoidów i Terrestrisuchus. Mimo iż nie ma pewności co do wieku ontogenetycznego odnalezionego osobnika, to jeśli był dorosły to mógłby być przykładem karłowatości wyspowej, dosyć częstej na archipelagu krasowych wysp Avon. Zobacz więcej: Avon Fissure Fill

Etymologia

Nazwa rodzajowa Agnosphitys to zapewne omyłkowo przekręcone przez autorów słowo Agnostiphys znaczące "nieznany" lub "niepewny" i odnosi się do jego pozycji systematycznej. Obie te nazwy pojawiają się w opisie, ale formalnie ta błędna jest ważna. Nazwa gatunkowa odnosi się do miejsca znalezienia.

Spis gatunków

Agnosphitys Fraser, Padian, Walkden i Davis, 2002
Agnosphitys cromhallensis Fraser, Padian, Walkden i Davis, 2002

Bibliografia

Fraser, N.C., Padian, K., Walkden, G.M., Davis, A.L.M. 2002. Basal dinosauriform remains from Britain and the diagnosis of the Dinosauria. Palaeontology, t. 45, nr 1, str. 79-95.

Langer, M.C., Nesbitt, S.J., Bittencourt, J.S., Irmis, R.B. 2013. Non-dinosaurian Dinosauromorpha. W: Nesbitt S.J., Desojo J.B. i R.B. Irmis (red.) Anatomy, Phylogeny and Palaeobiology of Early Archosaurs and their Kin. Geological Society, London, Special Publications, t. 379, str. 157-186. doi: 10.1144/SP379.9

  1. 1,0 1,1 1,2 Molina-Pérez, R. & Larramendi, A. (2019). "Dinosaur Facts and Figures: The Theropods and Other Dinosauriformes". wyd. Princeton University Press.
  2. Morton, J.D., Whiteside, D.I., Hethke, M., Benton, M.J. 2017. Biostratigraphy and geometric morphometrics of conchostracans (Crustacea, Branchiopoda) from the Late Triassic fissure deposits of Cromhall Quarry, UK. Palaeontology, t. 60, nr 3, str. 349-374. [1]
  3. Kent, D.V., Olsen, P.E., Muttoni, G. 2017. Astrochronostratigraphic polarity time scale (APTS) for the Late Triassic and Early Jurassic from continental sediments and correlation with standard marine stages. Earth-Science Reviews, t. 166, str. 153-180.
  4. Ezcurra, M.D. 2010. A new early dinosaur (Saurischia: Sauropodomorpha) from the Late Triassic of Argentina: a reassessment of dinosaur origin and phylogeny. Journal of Systematic Palaeontology, t. 8, nr 3, str. 371-425. [2]
  5. Parry, L.A., Baron, M.G., Vinther, J. 2017. Multiple optimality criteria support Ornithoscelida. Royal Society Open Science, t. 4, nr 10, 170833. [3]