Fumicollis
| Autor: | Paweł Konarzewski |
| Fumicollis | |
|---|---|
| Długość | 95 cm [1] |
| Masa | 6,4 kg [1] |
| Dieta | rybożerny |
| Miejsce | USA - Kansas
(formacja Niobrara Chalk - ogniwo Smoky Hill) |
| Czas |
ok. 87-82 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Rekonstrukcja szkieletu Fumicollis. Na szaro zaznaczono odnalezione kości. Źródło: Bell i Chiappe, 2015 [1] | |
Wstęp
Fumicollis to ptak z kladu Hesperornithiformes żyjący w późnej kredzie na terenie Stanów Zjednoczonych. Został on pierwotnie uznany w 1976 roku za jeden z okazów z rodzaju Baptornis.
Materiał kopalny
Jedynym znanym okazem jest UNSM 20030, który zawiera 8 kręgów przedkrzyżowych, wiele fragmentów żeber, prawą połowę miednicy oraz lewą jej część, fragment pygostylu (zrośnięte 3 trzony najbardziej dystalnych kręgów), niemalże kompletna lewa tylna kończyna oraz część prawej.
Budowa
Fumicollis to jeden z mniejszych przedstawicieli Hesperornithiformes. Nie zachowała się jego czaszka, jednak można przypuszczać, że była ona wyposażona w niewielkie, ostre zęby ułatwiające chwytanie ryb. Podobnie jak jego kuzyni, Fumicollis był bardzo dobrym pływakiem. Ogólną budową ciała był bardzo podobny do Baptornis, Parahesperornis oraz Hesperornis, jednak różnił się od nich anatomią kręgów przedkrzyżowych, miednicy oraz kości kończyn.
Systematyka
Według analizy przeprowadzonej przez Bell i Chiappe (2015) najbliższymi kuzynami Fumicollis są Parahesperornis oraz Hesperornis.
Etymologia
Nazwa rodzaju Fumicollis to połączenie łacińskich słów fumi (dym) i collis (wzgórze). Nawiązuje ona do ogniwa Smoky Hill w formacji Niobrara, w którym odkryto skamieniałości. Epitet gatunkowy hoffmani honoruje Karen i Jima Hoffmannów, którzy okazali wsparcie dla Muzeum Historii Naturalnej w Hrabstwie Los Angeles.
Spis gatunków
| Fumicollis | Bell i Chiappe, 2015 |
| F. hoffmani | Bell i Chiappe, 2015 |
Bibliografia
Bell, A., & Chiappe, L. M. (2015). "Identification of a new hesperornithiform from the Cretaceous Niobrara Chalk and implications for ecologic diversity among early diving birds". PLoS One, 10(11), e0141690. doi:10.1371/journal.pone.0141690
