Nanosaurus
Autor: | Korekta: |
Dawid Mika | Marcin Szermański, Kamil Kamiński |
Nanosaurus (nanozaur) | |
---|---|
Długość: | do 2,2 m |
Masa: | do 30 kg |
Miejsce występowania: | USA - Kolorado, być może Wyoming |
Czas występowania | 155-150 |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja. Autor: Danny Cicchetti Autor: Velizar Simeonovski. [1] |
Wstęp
Nanozaur to rodzaj małego przedstawiciela Neornithischia, który żył pod koniec jury na terenach Ameryki Północnej. Nazwa rodzajowa tego zwierzęcia odnosi się do jego niewielkich rozmiarów (Marsh uznał go za najmniejszego znanego dorosłego dinozaura). Zapewne był zwinnym, szybko biegającym, roślinożernym zwierzęciem.
Gatunki
Nanosaurus agilis
Status: ważny.
Czas występowania: 155-150 Ma (kimeryd, późna jura).
Miejsce występowania: formacja Morrison, Garden Park, Kolorado i być może Wyoming (USA).
Materiał kopalny: niekompletny szkielet oznaczony jako YPM 1913 zawierający między innymi kość zębową, kość łonową, kości udowe, piszczel i strzałkę. Jeśli przedstawione niżej wnioski Carpentera i Galtona (2018) są poprawne, to do Nanosaurus agilis należy również cały materiał kopalny Nanosaurus rex, Othnielia rex, Laosaurus consors, Othnielosaurus consors oraz Drinker nisti.
Nanosaurus agilis to gatunek typowy rodzaju Nanosaurus. Został on opisany przez Marsha w 1877 roku. W 2018 r. Carpenter i Galton opisali nowy okaz, bardzo podobny do holotypu Nanosaurus agilis. Jednocześnie budowa dolnej szczęki bardzo przypomina Othnielosaurus i Drinker. Na tej podstawie cytowani autorzy uznali Nanosaurus agilis za starszy synonim otnielozaura i drinkera, a także Nanosaurus rex, Othnielia rex i Laosaurus consors. Z wnioskami tymi zgodzili się m.in. Herne i in. (2019).
Nanosaurus rex
Status: nieważny (= Othnielia rex, nomen dubium).
Czas występowania: 155-150 Ma (kimeryd, późna jura).
Miejsce występowania: formacja Morrison, Garden Park, Kolorado (USA).
Materiał kopalny: kompletna kość udowa (YPM 1915).
Przez długi czas gatunek ten nie budził większego zainteresowania, aż Peter Galton w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych przebadał wiele "hypsilofodontów". Stwierdził, że Nanosaurus rex reprezentuje naprawdę nowy rodzaj ornitopoda, któremu nadał nazwę Othnielia. W 2007 r. ten sam badacz ponownie przebadał ornitopody z formacji Morrison i stwierdził, że holotyp otnieli nie jest diagnostyczny, a więc jest ona nomen dubium.
W 1977 Galton opisał szkielet oznaczony jako BYU ESM 163. Jego zdaniem należał do Nanosaurus (?) rex. Nie zawierał on ogona, czaszki oraz "dłoni", które zostały zniszczone przez innych kolekcjonerów przed dokonaniem opisu. Wspomniany wyżej badacz w 2007 r. zasugerował jakoby należał on do opisanego na podstawie niediagnostyczych skamielin Laosaurus consors, którego z tego powodu przeniósł do oddzielnego rodzaju Othnielosaurus. Jak wspomniano wyżej, w 2018 r. Carpenter i Galton uznali ten gatunek za młodszy synonim Nanosaurus agilis. Zob. też Othnielosaurus#Historia taksonu.
Nanosaurus victor
Status: (?)ważny (jako Hallopus victor)
Miejsce występowania: ?
Czas występowania: ?
Materiał kopalny: ?
Synonim Hallopus victor - małego, lądowego krokodylomorfa.
Klasyfikacja
Marsh opisując nanozaura zaliczył go do nowej rodziny Nanosauridae. Obecnie jednak nie używa się jej. Galton (1977) uznał wspomnianego tu dinozaura za "fabrozauryda", ale w 2007 r. zaklasyfikował go jako bazalnego ornitopoda. Inni badacze zgadzali się z drugą wspomnianą hipotezę lub twierdzą, że nanozaur to prymitywny dinozaur ptasiomiedniczny o niepewnym pokrewieństwie. Co ciekawe kości udowe Nanosaurus agilis wykazują pewne podobieństwa do tych występujących u heterodontozaurydów. Obecnie uważa się, że był to bazalny przedstawiciel Neornithischia, nielależący do ornitopodów.
Środowisko
Nanozaur na terenach formacji Morrison żył w towarzystwie stegozaurydów jak Stegosaurus, diplodokoidów np. Diplodocus, Apatosaurus, Supersaurus, ornitopodów - Camptosaurus czy Othnielosaurus, brachiozauryda Brachiosaurus oraz wczesnych ankylozaurów Mymoorapelta i Gargoyleosaurus.
Wymienionym tu roślinożercom zagrażały spore drapieżniki jak Ceratosaurus czy Allosaurus. W ich cieniu żyli mniejsi mięsożercy jak troodontyd Hesperornithoides czy Ornitholestes. Oczywiście podane tu tylko przykładowe dinozaury z przebogatej fauny formacji Morrison.
Spis gatunków
Nanosaurus | Marsh, 1877 | |
Nanosaurus agilis | Marsh, 1877 | |
= Nanosaurus rex | Marsh, 1877 | |
= Othnielia rex | (Marsh, 1877) Galton, 1977 | |
= Drinker nisti | Bakker, Galton, Siegwarth & Filla, 1990 | |
= Laosaurus consors | Marsh, 1894 | |
= Othnielia consors | (Marsh, 1894) Galton, 1977 | |
= Othnielosaurus consors | (Marsh, 1894) Galton, 2006 | |
Nanosaurus victor | Marsh, 1877 | = Hallopus victor (archozauromorf (krokodylomorf) nienależący do Dinosauria) |
Bibliografia
Bakker, R.T.; Galton, P.M.; Siegwarth, J.; Filla, J. (1990). "A new latest Jurassic vertebrate fauna, from the highest levels of the Morrison Formation at Como Bluff, Wyoming. Part IV. The dinosaurs: A new Othnielia-like hypsilophodontoid". Hunteria. 2 (6): 8–14.
Benson, R. B. J., Campione, N. E., Carrano, M. T., Mannion, P. D., Sullivan, C., Upchurch, P. & Evans, D. C. (2014) "Rates of Dinosaur Body Mass Evolution Indicate 170 Million Years of Sustained Ecological Innovation on the Avian Stem Lineage" PLoS Biology, 12(5), e1001853. doi:10.1371/journal.pbio.1001853
Carpenter, K., Galton, P.M, (2018). "A photo documentation of bipedal ornithischian dinosaurs from the Upper Jurassic Morrison Formation, USA". Geology of the Intermountain West. 5: 167–207.
Galton, P.M.; Jensen, J.A. (1973). "Skeleton of a hypsilophodontid dinosaur (Nanosaurus (?) rex) from the Upper Jurassic of Utah". Brigham Young University Geology Series. 20: 137–157.
Galton, P.M. (1977). "The Upper Jurassic dinosaur Dryosaurus and a Laurasia-Gondwana connection in the Upper Jurassic", Nature 268(5617): 230-232.
Galton, P. M. (2007). "Teeth of ornithischian dinosaurs (mostly Ornithopoda) from the Morrison Formation (Upper Jurassic) of the western United States". W: Carpenter, Kenneth (ed.). Horns and Beaks: Ceratopsian and Ornithopod Dinosaurs. Bloomington and Indianapolis: Indiana University Press. 17–47.
Herne, M.C., Nair J.P., Evans A.R. & Tait A.M. (2019) "New small-bodied ornithopods (Dinosauria, Neornithischia) from the Early Cretaceous Wonthaggi Formation (Strzelecki Group) of the Australian-Antarctic rift system, with revision of Qantassaurus intrepidus Rich and Vickers-Rich, 1999". Journal of Paleontology 93 (3); 543-584 doi:10.1017/jpa.2018.95.
Holtz, T. (2012) "Dinosaurs" (suplement) [[2]]
Paul, G.S. (2010). "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University.