Pantydraco
| Autor: | Korekta: |
| Marcin Szermański | Jakub Starzyński, Kamil Kamiński |
| Pantydraco (pantydrako) | |
|---|---|
| Długość: | >2,5 m |
| Masa: | ? kg |
| Miejsce występowania: | Wielka Brytania - południowa Walia
kamieniołom Pant-y-ffynnon |
| Czas występowania | 203,6–196,5 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
Pantydrako zrekonstruowany w postawie dwunożnej. Autor: TheJiggyMonster [1]. | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Pantydraco to rodzaj wczesnego dinozaura gadziomiednicznego żyjącego na przełomie triasu i jury w dzisiejszej Walii. Ten zauropodomorf prawdopodobnie częściej poruszał się na tylnych kończynach, niż na wszystkich czterech. Przypuszcza się, że zwierzę to było wszystkożerne. Miało ono krótką, niemal trójkątną czaszkę.
Materiał kopalny
Holotyp o numerze BMNH P 24 to następujące szczątki: prawie kompletna lecz nieartykułowana czaszka, obie gałęzie żuchwowe, kompletny szereg kręgów szyjnych, obie kości krucze, proksymalne części obu kości ramieniowych i niekompletna prawa kość kulszowa.
Materiał przypisany obejmuje skamieniałości pochodzące od kilku osobników. Są wśród nich fragmenty czaszek, kręgi ogonowe, kości tylnych kończyn oraz prawdopodobnie fragment miednicy (Yates, 2003).
Diagnoza
| Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Autapomorfią jest pseudopleurocoel, otwarcie do pneumatycznej jamy na środkowym szwie szóstego do ósmego kręgu szyjnego. Pantydraco charakteryzował się też plezjomorficzną budową kości ramieniowej z małym przyśrodkowym guzkiem na główce i przedniotylnie niskim, asymetrycznym grzebieniem naramienno-piersiowym (ang. deltopectoral crest) z wierzchołkiem na 40% długości kości ramieniowej.
Taksonomia
Rodzaj Pantydraco pierwotnie był zakwalifikowany jako jeden z gatunków Thecodontosaurus (jako T. caducus) przez Yatesa w 2003 roku. Jednak późniejsze analizy kladystyczne dowiodły, że jest on odmienny na poziomie rodzajowym od gatunku typowego T. antiquus, który jest bardziej bazalny. Konieczne było ukucie nowej nazwy rodzajowej dla tego dinozaura (holotypu i materiału przypisanego, który jest znany od 1984 r.), a dokonali tego formalnie Galton, Yates i Kermack w 2007 roku. Ballell i in. (2020) uznali jednak, że diagnoza Pantydraco jest problematyczna i że może on być młodym okazem tekodontozaura.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Pantydraco pochodzi z nazwy kamieniołomu Pant-y-ffynnon i łac. draco. Oznacza w wolnym tłumaczeniu "smok z kamieniołomu Pant-y-ffynnon".
Spis gatunków
| Pantydraco | Galton, Yates i Kermack, 2007 | =?Thecodontosaurus |
| Pantydraco caducus | (Yates, 2003) Galton, Yates i Kermack, 2007 | |
| = Thecodontosaurus caducus | Yates, 2003 | =?Thecodontosaurus antiquus |
Bibliografia
Ballell, A., Rayfield, E.J. & Benton, M.J. (2020). "Osteological redescription of the Late Triassic sauropodomorph dinosaur Thecodontosaurus antiquus based on new material from Tytherington, southwestern England". Journal of Vertebrate Paleontology. e1770774. doi:10.1080/02724634.2020.177077 (w druku).
Galton, P.M., Yates, A.M., and Kermack, D. (2007). "Pantydraco n. gen. for Thecodontosaurus caducus YATES, 2003, a basal sauropodomorph dinosaur from the Upper Triassic or Lower Jurassic of South Wales, UK.". Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie - Abhandlungen 243 (1): 119–125. doi:10.1127/0077-7749/2007/0243-0119
Yates, A.M. (2003). "A new species of the primitive dinosaur Thecodontosaurus (Saurischia: Sauropodomorpha) and its implications for the systematics of early dinosaurs". Journal of Systematic Palaeontology. 1 (1): 1–42.doi:10.1017/S1477201903001007.
