Rocasaurus

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Maciej Ziegler
Korekta: Paweł Konarzewski


Rocasaurus (rokazaur)
Długość 7,9 m (młodociany osobnik)[1]
Wysokość 1,75 m (w ramionach; młodociany osobnik)[1]
Masa 1,9 t (młodociany osobnik)[1]
Dieta roślinożerny
Miejsce Argentyna - Ri­o Negro

(dolne ogniwo formacji Allen)

Czas
252 201 145
66

ok. 76-68 Ma
późna kreda (środkowy kampan - wczesny mastrycht)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Sauropodomorpha

Sauropoda

Somphospondyli

Titanosauria

Saltasauridae

Saltasaurinae

Saltasaurus dinosaur.png
Rekonstrukcja Saltasaurus. Rocasaurus był zapewne podobny. Autorzy: Mariana Ruiz Villarreal, Stephen O'Connor, FunkMonk. [1]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Rocasaurus to rodzaj tytanozaura, który żył w późnej kredzie na terytorium dzisiejszej Argentyny. Jak inne zauropody, także rokazaur był czworonożnym roślinożercą z długim ogonem i szyją zakończoną małą głową. Jak jego krewniacy, mógł być opancerzony, co pomagało by mu w starciu z drapieżnymi abelizaurami.

Etymologia

Pierwszy człon nazwy rodzajowej dinozaura (Roca) pochodzi od nazwy miasta General Roca, nieopodal którego odnaleziono szczątki zauropoda. Druga część (saurus) to popularny przyrostek nazw wielu dinozaurów i innych wymarłych czworonogów. Nazwa gatunkowa (muniozi) honoruje Juana Carlosa Muñoza, który przyczynił się do badań paleontologicznych w Argentynie.

Materiał kopalny

Holotyp (MPCA-Pv 46) to szczątki młodego osobnika składające się z trzonu kręgu szyjnego i łuku neuralnego, dwóch trzonów kręgów grzbietowych, trzech łuków neuralnych grzbietowych i dwóch krzyżowych, dwóch kręgów ogonowych: ze środkowej częci ogona i części środkowo-tylnej. Poza kręgami holotyp tworzą także kości kulszowe, lewa kość łonowa i fragment prawej oraz lewa kość udowa.

Przypisany materiał to kręgi ogonowe.

Ronaldo i in. (2022) opisali nowe szczątki należące do Rocasaurus. Materiał kopalny obejmuje: 12 łuków neutralnych kręgów szyjnych, nieokreślony tylny trzon kręgu szyjnego oraz łuk neuralny, łuk neuralny drugiego kręgu grzbietowego i fragmentaryczną kość kulszową.

Pozycja systematyczna

Rocasaurus był jednym z późnych przedstawicieli tytanozaurów i jednym z najbardziej zaawansowanych. Jest on uznawany przez Sereno za przedstawiciela kladu Aeolosaurini, w skład którego wchodzą także Gondwanatitan i Aeolosaurus. Jednak sam takson Aeolosaurini ma niepewną pozycję wśród tytanozaurów. Sereno uważa ją bowiem za podtakson Saltasaurinae, natomiast nowsze analizy (Calvo i in. - 2007; Calvo i in. - 2007) wskazują na to, że Aeolosaurini, wraz z Rinconsauria i rodzajem Rapetosaurus tworzą jeden klad zaawansowanych tytanozaurów, natomiast w skład drugiego wchodzą Saltasaurinae, Opisthocoelicaudiinae oraz Lirainosaurus. W tych analizach bliscy krewni rokazaura to Saltasaurus - jego takson siostrzany oraz dalej spokrewniony Neuquensaurus. Prawdopodobnie klad Saltasaurinae powstał już po oddzieleniu się Ameryki Południowej od Afryki, stąd zasięg geograficzny saltazaurynów jest ograniczony do tego pierwszego kontynentu.

Spis gatunków

Rocasaurus Salgado i Azpilicueta, 2000
R. muniozi Salgado i Azpilicueta, 2000

Bibliografia

Rolando, M.A, Garcia, Marsà, J.A., Agnolín, F.L., Motta, M.J., Rodazilla, S., Novas, F.E. (2022). "The sauropod record of Salitral Ojo del Agua: An Upper Cretaceous (Allen Formation) fossiliferous locality from northern Patagonia, Argentina". Cretaceous Research. 129: 105029 doi:10.1016/j.cretres.2021.105029

Calvo, J.O., Porfiri, J.D., González-Riga, B.J., and Kellner, A.W. (2007) "A new Cretaceous terrestrial ecosystem from Gondwana with the description of a new sauropod dinosaur". Anais Academia Brasileira Ciencia, 79(3): 529-41. [2]

Calvo, J.O.; González Riga, B.J. & Porfiri, J.D. 2007. A new titanosaur sauropod from the Late Cretaceous of Neuquen, Patagonia, Argentina. Arquivos do Museu Nacional, Rio do Janeiro, 65(4): 485-504. [3]

Salgado, L. and C. Azpilicueta. 2000. "Un nuevo saltasaurino (Sauropoda, Titanosauridae) de la provincia de Rio Negro (FormacĂion Allen, Cretacico Superior), Patagonia, Argentina". Ameghiniana 37 (3):259-264 [4] [Tłumaczenie z dinodata.org, autor: Matthew C. Lamanna]]

  1. 1,0 1,1 1,2 Molina-Pérez, R., & Larramendi, A. (2020). "Dinosaur Facts and Figures: The Sauropods and Other Sauropodomorphs". Princeton University Press.