Prosaurolophus: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Bibliografia) |
m |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | Do aktualizacji. | + | Do aktualizacji (za Prieto-Márquez et al. 2014). |
{{DISPLAYTITLE:''Prosaurolophus''}} | {{DISPLAYTITLE:''Prosaurolophus''}} |
Wersja z 10:40, 11 lip 2014
Do aktualizacji (za Prieto-Márquez et al. 2014).
Autor: | Korekta: |
Jakub Starzyński | Maciej Ziegler, Łukasz Czepiński |
Prosaurolophus (prozaurolof) | |
---|---|
Długość: | 9 m |
Masa: | 2-3,5 t |
Miejsce występowania: | Kanada - Alberta
USA - Montana |
Czas występowania | 76-75 Ma |
Systematyka | Dinosauria |
Rekonstrukcja przyżyciowa gatunku typowego P. maximus [1]. |
Wstęp
Prozaurolof był dużym ornitopodem. Gatunek typowy został opisany przez Barnuma Browna w 1916 na podstawie czaszki z formacji Dinosaur Park. Drugi zaś przez Jacka Hornera w 1992 na podstawie kości z formacji Two Medicine. Żył w późne kredzie 76-75 Ma (późny kampan). Nazwa rodzajowa można przetłumaczyć na "przed zaurolofem" lub "przed jaszczurzym grzebieniem".
Budowa i materiał kopalny
Okazem holotypowym gatunku P. maximus jest czaszka. Poza tym znaleziono ponad 20 szkieletów osobników młodych i dorosłych tego samego gatunku. Prosaurolophus budową pozaczaszkową nie wyróżniał się od pozostałych hadrozaurydów.
P. blackfeetensis ma różnić się od P. maximus wyłączniem kości przedczołowej i przedszczękowej od bocznej wklęsłości kości nosowej a także wielkością grzebienia.
Paleobiologia
Jako hadrozauryd, prozaurolof był dużym roślinożercą z czaszką o skomplikowanej budowie, umożliwiającej miażdżące ruchy przypominające żucie. Jego baterie policzkowe zawierały setki zębów, zastępowanych w sposób ciągły. Zrywał pokarm roślinny swym szerokim dziobem, po czym umieszczało w strukturach przypominających policzki. Żywił się roślinami na wysokości od poziomu gruntu do ok. 4 metrów. Jak inne kaczodziobe, mógł poruszać się na dwóch lub czterech łapach.
Środowisko życia
Szczątki P. maximus znaleziono w osadach formacji Dinosaur Park (Kanada, stan Alberta), a P. blackfeetensis - Two Medicine (USA, stan Montana).
Pierwsza formacja stanowi pozostałości rzeki płynącą niegdyś równiną zalewową. Gdy Morze Dalekiego Zachodu posuwało się na zachód, były to tereny bagniste o klimacie cieplejszym niż dzisiejsza Alberta, bez mrozów. Iglaki dominowały w koronach lasów, w podszyciu rosły paprotniki i rośliny kwiatowe. Odnaleziono także szczątki m.in.: ceratopsów - Centrosaurus, Styracosaurus i Chasmosaurus, innych kaczodziobych - Corythosaurus, Lambeosaurus i Parasaurolophus, tyreoforów - Edmontonia i Euoplocephalus i tyranozaurydów - Gorgosaurus.
Tereny Two Medicine leżały daleko od morza i wyżej niż Dinosaur Park, było tam mniej wilgotno. Tam odnaleziono także szczątki m.in.: płazów - albanerpetont, habrozaur, ceratopsów - Rubeosaurus, Brachyceratops, innych hadrozaurów - Maiasaura, Gryposaurus, teropodów - Bambiraptor, Daspletosaurus.
Klasyfikacja
Kladogramy są powszechnym sposobem przedstawiania hipotez o pokrewieństwach między organizmami. Ich interpretacja wymaga pewnych umiejętności, dlatego też dowiedz się Jak czytać kladogramy. |
Saurolophini |
| ||||||||||||||||||
Kladogram ukazujący relacje Prosaurolophus w obrębie Saurolophini (za: Prieto-Márquez et al., 2014.[1]).
Spis gatunków
Prosaurolophus | Brown, 1916 |
---|---|
P. maximus | Brown, 1916 |
?= P. blackfeetensis | Horner, 1992 |
Bibliografia
Prieto-Márquez, A. (2010). "Global phylogeny of Hadrosauridae (Dinosauria: Ornithopoda) using parsimony and Bayesian methods." Zoological Journal of the Linnean Society, 159: 435–502.
http://www.dinodata.org/index.php?option=com_content&task=view&id=7138&Itemid=67
http://en.wikipedia.org/wiki/Prosaurolophus
http://en.wikipedia.org/wiki/Dinosaur_Park_Formation
http://en.wikipedia.org/wiki/Two_Medicine_Formation
http://www.wikidino.com/?page_id=1061
- ↑ Augustynolophus