José Bonaparte: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m |
||
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 4: | Linia 4: | ||
! '''Data urodzenia''': | ! '''Data urodzenia''': | ||
| 14. czerwca [[1928]], Rosario | | 14. czerwca [[1928]], Rosario | ||
+ | |- | ||
+ | ! '''Data śmierci''': | ||
+ | | 18. lutego [[2020]] | ||
|- | |- | ||
! '''Narodowość''': | ! '''Narodowość''': | ||
Linia 36: | Linia 39: | ||
* ''[[Agustinia]] ligabuei'' Bonaparte, 1998 ''vide'' Bonaparte, [[1999]] | * ''[[Agustinia]] ligabuei'' Bonaparte, 1998 ''vide'' Bonaparte, [[1999]] | ||
* ''[[Dinheirosaurus]] lourinhanensis'' Bonaparte i [[Octávio Mateus|Mateus]], 1999 | * ''[[Dinheirosaurus]] lourinhanensis'' Bonaparte i [[Octávio Mateus|Mateus]], 1999 | ||
− | * ''[[Guaibasaurus]] candelariai'' Bonaparte, [[Jorge Ferigolo|Ferigolo]] i [[Ana | + | * ''[[Guaibasaurus]] candelariai'' Bonaparte, [[Jorge Ferigolo|Ferigolo]] i [[Ana Ribeiro|Ribeiro]], 1999 |
* ''[[Lessemsaurus]] sauropoides'' Bonaparte, 1999 | * ''[[Lessemsaurus]] sauropoides'' Bonaparte, 1999 | ||
* ''[[Tendaguria]] tanzaniensis'' Bonaparte, Heinrich i [[Rupert Wild|Wild]], [[2000]] | * ''[[Tendaguria]] tanzaniensis'' Bonaparte, Heinrich i [[Rupert Wild|Wild]], [[2000]] | ||
Linia 44: | Linia 47: | ||
==Biografia== | ==Biografia== | ||
− | '''José Fernando Bonaparte''' to najbardziej znany dinozaurolog z Ameryki Południowej i zarazem jeden z najsłynniejszych | + | '''José Fernando Bonaparte''' to najbardziej znany dinozaurolog z Ameryki Południowej i zarazem jeden z najsłynniejszych paleontologów XX wieku. Choć nie miał formalnego wykształcenia, dzięki wielu odkryciom stał się jednym z najbardziej cenionych badaczy. Dlatego też Narodowy Uniwersytet w Tucumán w Argentynie nadał mu w 1974 roku tytuł doctora honoris causa, a rok później profesora. Spędził też dwa lata na Uniwersytecie Harvarda pod okiem [[Alfred Romer|Alfreda Romera]] i [[Alfred Crompton|Alfreda Cromptona]]. W latach 1963-2003 był członkiem Narodowej Rady badań Naukowych w Argentynie. Jest autorem 150 publikacji i 4 książek poświęconym mezozoicznym kręgowcom. Wraz ze współpracownikami odkrył między innymi nietrybosfeniczne ssaki z [[późna kreda|późnokredowej]] [[formacja|formacji]] [[Los Alamitos]]. Opisał przedtrybosfenicznego ssaka ''Vincelestes neuquenianus''. Opracował naukowo zaawansowane cynodonty i triasowe [[Archosauria|archozaury]]. Znany m.in. z badań nad dinozaurami gadziomiednicznymi i opisów wielu południowoamerykańskich [[Sauropodomorpha|zauropodomorfów]], w tym [[Sauropoda|zauropodów]], jak ''[[Argentinosaurus]]'' i ''[[Saltasaurus]]''. Na swoim koncie ma też kilka [[teropod]]ów, w tym m.in. dziwacznego ''[[Carnotaurus]]''. Rozpoznał endemiczny charakter faun lądowych czworonogów z [[Gondwana|Gondwany]] i [[Laurazja|Laurazji]] wynikający z rozdzielenia tych dwóch kontynentów przez ocean [[Tetyda|Tetydy]] w [[jura|jurze]] i [[kreda|kredzie]]. Jego ostatnie badania były poświęcone głównie zaawansowanym cynodontom z [[późny trias|późnego triasu]] [[Brazylia|Brazylii]]. Wykazują one przejściowy charakter między gadami ssakokształtnymi i morganukodontami. |
Prócz badań nad wymarłymi stworzeniami poświęcił się również edukacji nowych pokoleń paleontologów - kształcił m.in. znanego [[Rodolfo Coria|Rodolfa Corię]]. | Prócz badań nad wymarłymi stworzeniami poświęcił się również edukacji nowych pokoleń paleontologów - kształcił m.in. znanego [[Rodolfo Coria|Rodolfa Corię]]. | ||
− | Wg Bentona ( | + | Wg Bentona (2008) José Bonaparte opisał i nazwał 25 gatunków dinozaurów, z czego (stan na 2005 rok) aż 24 są ważne z naukowego punktu widzenia. Inny słynny paleontog, [[Robert Bakker]], nazwał go "mistrzem mezozoiku" honorując go tym samym za swój nieoceniony wkład w paleontologii, zwłaszcza w badaniu południowoamerykańskich dinozaurów. |
==Bibliografia== | ==Bibliografia== |
Aktualna wersja na dzień 20:17, 18 lut 2020
José F. Bonaparte | |
---|---|
Data urodzenia: | 14. czerwca 1928, Rosario |
Data śmierci: | 18. lutego 2020 |
Narodowość: | Argentyna |
Instytucje: | National Museum of Natural Sciences w Buenos Aires
Narodowy Uniwersytet w Tucumán w Argentynie |
Opisane gatunki: (25) |
|
Biografia
José Fernando Bonaparte to najbardziej znany dinozaurolog z Ameryki Południowej i zarazem jeden z najsłynniejszych paleontologów XX wieku. Choć nie miał formalnego wykształcenia, dzięki wielu odkryciom stał się jednym z najbardziej cenionych badaczy. Dlatego też Narodowy Uniwersytet w Tucumán w Argentynie nadał mu w 1974 roku tytuł doctora honoris causa, a rok później profesora. Spędził też dwa lata na Uniwersytecie Harvarda pod okiem Alfreda Romera i Alfreda Cromptona. W latach 1963-2003 był członkiem Narodowej Rady badań Naukowych w Argentynie. Jest autorem 150 publikacji i 4 książek poświęconym mezozoicznym kręgowcom. Wraz ze współpracownikami odkrył między innymi nietrybosfeniczne ssaki z późnokredowej formacji Los Alamitos. Opisał przedtrybosfenicznego ssaka Vincelestes neuquenianus. Opracował naukowo zaawansowane cynodonty i triasowe archozaury. Znany m.in. z badań nad dinozaurami gadziomiednicznymi i opisów wielu południowoamerykańskich zauropodomorfów, w tym zauropodów, jak Argentinosaurus i Saltasaurus. Na swoim koncie ma też kilka teropodów, w tym m.in. dziwacznego Carnotaurus. Rozpoznał endemiczny charakter faun lądowych czworonogów z Gondwany i Laurazji wynikający z rozdzielenia tych dwóch kontynentów przez ocean Tetydy w jurze i kredzie. Jego ostatnie badania były poświęcone głównie zaawansowanym cynodontom z późnego triasu Brazylii. Wykazują one przejściowy charakter między gadami ssakokształtnymi i morganukodontami.
Prócz badań nad wymarłymi stworzeniami poświęcił się również edukacji nowych pokoleń paleontologów - kształcił m.in. znanego Rodolfa Corię.
Wg Bentona (2008) José Bonaparte opisał i nazwał 25 gatunków dinozaurów, z czego (stan na 2005 rok) aż 24 są ważne z naukowego punktu widzenia. Inny słynny paleontog, Robert Bakker, nazwał go "mistrzem mezozoiku" honorując go tym samym za swój nieoceniony wkład w paleontologii, zwłaszcza w badaniu południowoamerykańskich dinozaurów.
Bibliografia
Benton, M.J. (2008) How to find a dinosaur, and the role of synonymy in biodiversity studies. Paleobiology, 34(4), pp. 516–533
Kielan-Jaworowska, Z. 2013. W poszukiwaniu wczesnych ssaków. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, str. 1-276.