José Bonaparte: Różnice pomiędzy wersjami
m |
m (:() |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
! '''Data urodzenia''': | ! '''Data urodzenia''': | ||
| 14. czerwca [[1928]], Rosario | | 14. czerwca [[1928]], Rosario | ||
| + | |- | ||
| + | ! '''Data śmierci''': | ||
| + | | 18. lutego [[2020]] | ||
|- | |- | ||
! '''Narodowość''': | ! '''Narodowość''': | ||
Wersja z 20:15, 18 lut 2020
| José F. Bonaparte | |
|---|---|
| Data urodzenia: | 14. czerwca 1928, Rosario |
| Data śmierci: | 18. lutego 2020 |
| Narodowość: | Argentyna |
| Instytucje: | National Museum of Natural Sciences w Buenos Aires
Narodowy Uniwersytet w Tucumán w Argentynie |
| Opisane gatunki: (25) |
|
Biografia
José Fernando Bonaparte to najbardziej znany dinozaurolog z Ameryki Południowej i zarazem jeden z najsłynniejszych współczesnych paleontologów. Choć nie miał formalnego wykształcenia, dzięki wielu odkryciom stał się jednym z najbardziej cenionych badaczy. Dlatego też Narodowy Uniwersytet w Tucumán w Argentynie nadał mu w 1974 roku tytuł doctora honoris causa, a rok później profesora. Spędził też dwa lata na Uniwersytecie Harvarda pod okiem Alfreda Romera i Alfreda Cromptona. W latach 1963-2003 był członkiem Narodowej Rady badań Naukowych w Argentynie. Jest autorem 150 publikacji i 4 książek poświęconym mezozoicznym kręgowcom. Wraz ze współpracownikami odkrył między innymi nietrybosfeniczne ssaki z późnokredowej formacji Los Alamitos. Opisał przedtrybosfenicznego ssaka Vincelestes neuquenianus. Opracował naukowo zaawansowane cynodonty i triasowe archozaury. Znany m.in. z badań nad dinozaurami gadziomiednicznymi i opisów wielu południowoamerykańskich zauropodomorfów, w tym zauropodów, jak Argentinosaurus i Saltasaurus. Na swoim koncie ma też kilka teropodów, w tym m.in. dziwacznego Carnotaurus. Rozpoznał endemiczny charakter faun lądowych czworonogów z Gondwany i Laurazji wynikający z rozdzielenia tych dwóch kontynentów przez ocean Tetydy w jurze i kredzie. Jego ostatnie badania były poświęcone głównie zaawansowanym cynodontom z późnego triasu Brazylii. Wykazują one przejściowy charakter między gadami ssakokształtnymi i morganukodontami.
Prócz badań nad wymarłymi stworzeniami poświęcił się również edukacji nowych pokoleń paleontologów - kształcił m.in. znanego Rodolfa Corię.
Wg Bentona (2008) José Bonaparte opisał i nazwał 25 gatunków dinozaurów, z czego (stan na 2005 rok) aż 24 są ważne z naukowego punktu widzenia. Inny słynny paleontog, Robert Bakker, nazwał go "mistrzem mezozoiku" honorując go tym samym za swój nieoceniony wkład w paleontologii, zwłaszcza w badaniu południowoamerykańskich dinozaurów.
Bibliografia
Benton, M.J. (2008) How to find a dinosaur, and the role of synonymy in biodiversity studies. Paleobiology, 34(4), pp. 516–533
Kielan-Jaworowska, Z. 2013. W poszukiwaniu wczesnych ssaków. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, str. 1-276.
