Katepensaurus
Do sprawdzenia.
| Autor: | Mateusz Tałanda |
| Korekta: | Michał Siedlecki |
| Katepensaurus (katepenzaur) | |
|---|---|
| Długość | 12,9 m[1] |
| Wysokość | 3,15 m (w biodrach) [1] |
| Masa | 4,7 t [1] |
| Dieta | roślinożerny |
| Miejsce | Argentyna - Chubut
(formacja Bajo Barreal - dolne ogniwo) |
| Czas |
ok. 97-90 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
 Holotyp - kręgi szyjne. Źródło: Ibiricu i in., 2017 [1] | |
| Mapa znalezisk | |
Wczytywanie mapy…
| |
Katepenzaur (łac. Katepensaurus goicoecheai) to dinozaur z grupy rebbachizaurydów - dziwnych zauropodów zamieszkujących Gondwanę w okresie kredowym. Nazwa pochodzi od słowa katepenk, które oznacza dziurę. Jest ono używane w języku ludu Tehuelche, który zamieszkuje Patagonię. Słowo to nawiązuje do charakterystycznych okien w wyrostkach kręgów grzbietowych, które wyróżniają tego dinozaura. Saurus oznacza w języku greckim jaszczura, a goicoecheai honoruje pana Alejandro Goicoechea. Był on właścicielem Estancia Laguna Palacios, gdzie znaleziono katepenzaura i pozwalał tam pracować paleontologom przez prawie dwie dekady. Zauropod ten zamieszkiwał tereny dzisiejszej Argentyny około 95,8-91 milionów lat temu.
Materiał kopalny
Katepenzaur znany jest z kilkudziesięciu mniej lub bardziej kompletnych kości jednego osobnika. Pochodzą one głównie ze szkieletu osiowego. Są to: trzy kręgi z przodu i środka szyi, trzy kręgi z tyłu i środka tułowia, dwa kręgi ogonowe, kawałek prawej kości czołowej, fragment łuku neuralnego, częściowo zachowane żebra szyjne, niekompletne dwa kręgi i łuk neuralny z przedniej części lub środka tułowia, trzy niekompletne kręgi z przedniej części ogona i wiele fragmentów trudnych do oznaczenia, pochodzących prawdopodobnie z kończyny i kolejnych kręgów.
W przekroju żebra tego osobnika zachowało się siedem linii zatrzymanego wzrostu. Miał więc przynajmniej siedem lat w chwili śmierci, a jego wzrost nie był jeszcze zakończony.
Oprócz tego materiału, z formacji Bajo Barreal znane są inne kości rebbachizaurydów, które mogły należeć do katepenzaura. Niestety są niekompletne lub pochodzą z innej części szkieletu niż te znane u kapenzaura. Na dodatek nie wiemy jaka była zmienność wewnątrzgatunkowa tego dinozaura. Dlatego na razie nie da się tego potwierdzić.
Krewniacy
Wśród rebbachizaurydów najbliższymi krewnymi katepenzaura wydają się limajzaur i katartezaura, które również są znane z Patagonii. Katepenzaur jest najbardziej wysuniętym na południe rebbachizaurydem, którego da się oznaczyć do gatunku. Jednocześnie był jednym z ostatnich przedstawicieli tej grupy.
Paleoekologia
Choć katepenzaur nie żył w pobliżu równika, w jego czasach klimat znacząco się ocieplił. Dlatego temu dinozaurowi towarzyszyły stosunkowo wysokie temperatury. Rozwój gleb na tych terenach świadczy o częstych opadach deszczu. Natomiast budowa drewna wskazuje na brak różnych pór roku. W tak wilgotnych i gorących warunkach, panujących przez cały rok, duże zwierzęta takie jak katepenzaur są narażone na przegrzanie. Przystosowaniem do takich warunków mógł być rozbudowany system worków powietrznych, które wnikały w kręgosłup (pneumatyzacja) zwierzęcia, obniżając jego masę. Taki system był szczególnie rozwinięty u rebbachizaurów, do których należał katepenzaur. W jego kręgach widać liczne doły, kanały i komory, które mogły wypełniać worki powietrzne. Dzięki temu jego mięśnie mogły wkładać mniej wysiłku w utrzymywanie lżejszego ciała i wydzielać mniej ciepła. Słabością tej hipotezy jest brak tak silnie rozwiniętych analogicznych struktur u współwystępujących tytanozaurów, które były jeszcze większe. Być może radziły sobie z przegrzaniem w inny sposób. Co ciekawe, potomkowie tych tytanozaurów - saltazaurydy - osiągnęły pod koniec kredy podobny stopień spneumatyzowania szkieletu konwergentnie do rebbachizaurydów.
Katepenzaur zamieszkował obszar pokryty bujną roślinnością, przez który przepływały mało kręte rzeki. Żył wśród żółwi, krokodylomorfów, pterozaurów i innych dinozaurów, które zamieszkiwały wtedy te tereny. Do tych ostatnich należał celurozaur aniksozaur, prymitywne tytanozaurydy epachtozaur i sarmientozaur, tytanozaur elaltytan, drusilazaura z tej samej grupy, znany tylko z fragmentarycznej kości szczękowej zauropod kampylodon, iguanodont notohypsilofodon, abelizauryd ksenotarsozaur. Znane są też pazury przypominające megaraptora.
Spis gatunków
| Katepensaurus | Ibiricu, Casal, Martínez, Lamanna, Luna i Salgado, 2013 |
| K. goicoecheai | Ibiricu, Casal, Martínez, Lamanna, Luna i Salgado, 2013 |
Bibliografia
Ibiricu, L.M., Casal, G.A., Martínez, R.D., Lamanna, M.C., Luna, M., Salgado, L. (2013). "Katepensaurus goicoecheai gen. et sp. nov., a Late Cretaceous rebbachisaurid (Sauropoda, Diplodocoidea) from central Patagonia, Argentina". Journal of Vertebrate Paleontology, t. 33, str. 1351-1366. DOI: 10.1080/02724634.2013.776562
Ibiricu, L.M., Casal, G.A., Martínez, R.D., Lamanna, M.C., Luna, M., Salgado, L. 2(015). "New material of Katepensaurus goicoecheai (Sauropoda: Diplodocoidea) and its significance for the morphology and evolution of Rebbachisauridae". Ameghiniana, t. 52, nr 4, str. 430-446. doi: 10.5710/AMGH.24.04.2015.2830
Ibiricu, L.M., Lamanna, M.C., Martínez, R.D.F., Casal, G.A., Cerda, I.A., Martínez, G., Salgado, L. (2017)." A novel form of postcranial skeletal pneumaticity in a sauropod dinosaur: Implications for the paleobiology of Rebbachisauridae". Acta Palaeontologica Polonica, t. 62 (2). [2]
Novas, F. (2009). "The Age of Dinosaurs in South America". Indiana University Press, str. 1-452.
