Klamelisaurus

Autor:

Kamil Kamiński

---

Klamelisaurus (klamelizaur)
Długość	13-17 m
Masa	6-11 t
Dieta	roślinożerny
Miejsce	Chiny, Syczuan formacja Shishugou – środkowe warstwy
Czas	Trias 252 Jura 201 Kreda 145 66 ok. 162,2 Ma środkowa jura (późny kelowej)
Systematyka	Dinosauria Saurischia Sauropodomorpha Sauropoda Eusauropoda Euhelopodidae / Mamenchisauridae
Rekonstrukcja. Autor: Debivourt.

Wstęp

Klamelisaurus to rodzaj średniej wielkości lub umiarkowanie dużego zauropoda z rodziny Mamenchisauridae (lub Euhelopodidae, jeśli należy do niej Euhelopus), który żył w środkowej jurze na terenie dzisiejszych Chin..

Etymologia

Nazwa Klamelisaurus pochodzi od regionu górskiego Klameli oraz od greckiego sauros („gad”, „jaszczur”). Epitet gatunkowy nawiązuje do faktu znalezienia jego szczątków na pustyni Gobi.

Materiał kopalny

Holotyp to okaz IVPP V9492. Obejmuje on 9 kręgów szyjnych, 12 grzbietowych, 6 krzyżowych oraz fragmenty 19 kręgów ogonowych, 4 szewrony, żebro, kość łopatkowo-kruczą, kości prawej przedniej kończyny (ramienną, łokciową i promieniową), fragmenty miednicy oraz kości kończyn tylnych (Moore i in., 2020). Zhao (1993) wymieniają nieco inny materiał kopalny, m.in. zęby i żebra, które prawdopodobnie zaginęły.

Zrekonstruowany szkielet. Autor zdjęcia: Kabacchi. [1].

Historia taksonu

Klamelisaurus został nazwany w 1993 r. przez Zhao. Oryginalny opis był jednak dość pobieżny, dlatego w 2020 r. Moore i współpracownicy dokonali redeskrypcji. Paul (2010) spekulował, że Klamelisaurus może być synonimem znanego z tej samej formacji skalnej Bellusaurus, który znany jest tylko ze szczątków młodych okazów. Jednak Moore i in. (2018) wykazali wyraźne różnice w budowie szkieletu pozaczaszkowego.

Budowa

Klamelisaurus nie należał do szczególnie wielkich przedstawicieli Sauropoda. Budową przypominał zapewne inne chińskie zauropody, znane z przełomu środkowej i późnej jury, takie jak Mamenchisaurus czy Omeisaurus, których liczne gatunki opisywano w ostatnich latach. Liczba kręgów szyjnych klamelizaura pozostaje nieznana, jednak prawdopodobnie było ich 15-17. Ich trzony były wydłużone, choć nie tak mocno jak u Mamenchisaurus hochuanensis czy Mamenchisaurus tianfuensis. Zhao (1993) wspomina o dwóch zrośniętych kręgach szyjnych klamelizaura, jednak Moore i in. (2020) nie znaleźli dowodów na występowanie tej niezwykłej cechy. Poza tym Klamelisaurus różnił się od swoich krewniaków szczegółami budowy kręgów i kończyn (Moore i in., 2020).

Zrekonstruowany szkielet. Autor zdjęcia: Kabacchi. [2].

Spis gatunków

Klamelisaurus	Zhao, 1993
K. gobiensis	Zhao, 1993

Bibliografia

Benson, R.B.J., Campione, N.E., Carrano, M.T., Mannion, P.D., Sullivan, C., Upchurch, P. & Evans, D.C. (2014) "Rates of Dinosaur Body Mass Evolution Indicate 170 Million Years of Sustained Ecological Innovation on the Avian Stem Lineage" PLoS Biology, 12(5), e1001853. doi:10.1371/journal.pbio.1001853.

Moore, A. J., Mo, J., Clark, J. M. & Xu, X. (2018). Cranial anatomy of Bellusaurus sui (Dinosauria: Eusauropoda) from the Middle–Late Jurassic Shishugou Formation of northwest China and a review of sauropod cranial ontogeny. PeerJ, 6, e4881. doi:10.7717/peerj.4881.

Moore, A.J., Upchurch, P., Barrett, P.M., Clark, J.M. & Xu, X. (2020): Osteology of Klamelisaurus gobiensis (Dinosauria, Eusauropoda) and the evolutionary history of Middle–Late Jurassic Chinese sauropods, Journal of Systematic Palaeontology, DOI:10.1080/14772019.2020.1759706.

Paul, G.S. (2010). "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University.