Barosaurus: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Spis gatunków) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
hasło do weryfikacji | hasło do weryfikacji | ||
| + | {{DISPLAYTITLE:''Barosaurus''}} | ||
<small> | <small> | ||
{| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | {| class="wikitable" style="background-color:CornSilk" | ||
| Linia 32: | Linia 33: | ||
| [[USA]] - Dakota Południowa, Utah | | [[USA]] - Dakota Południowa, Utah | ||
| − | <small>([[formacja Morrison]])</small> | + | <small>([[formacja]] [[Morrison]])</small> |
|- | |- | ||
! '''[[Czas|Czas występowania]]''' | ! '''[[Czas|Czas występowania]]''' | ||
| − | | 155-148 Ma | + | | 155-148 [[Ma]] |
| − | <small> | + | <small>[[późna jura]] ([[kimeryd]] – wczesny [[tyton]])</small> |
|- | |- | ||
! '''Systematyka''' | ! '''Systematyka''' | ||
| Linia 59: | Linia 60: | ||
|- | |- | ||
| colspan=2 |[[Plik:Barosaurus_vs_allosaurus_1_40_by_galileon.jpg|400px|]] | | colspan=2 |[[Plik:Barosaurus_vs_allosaurus_1_40_by_galileon.jpg|400px|]] | ||
| − | <small>Autor: Galileo Nuñez [http://galileon.deviantart.com/art/Barosaurus-vs-Allosaurus-1-40-180297463]</small> | + | <small>''Barosaurus'' broniący młodego przed ''Allosaurus''. Autor: Galileo Nuñez [http://galileon.deviantart.com/art/Barosaurus-vs-Allosaurus-1-40-180297463]</small> |
|} | |} | ||
==Wstęp== | ==Wstęp== | ||
| − | ''Barosaurus'' to rodzaj późnojurajskiego zaawansowanego diplodokida żyjącego na obszarze dzisiejszych Stanów Zjednoczonych. Jego najbliższym krewnym jest sławny i bardziej znany ''[[Diplodocus]]'', z którym należą do grupy [[Diplodocinae]]. | + | ''Barosaurus'' to [[rodzaj]] późnojurajskiego [[zaawansowany|zaawansowanego]] diplodokida żyjącego na obszarze dzisiejszych Stanów Zjednoczonych. Jego najbliższym krewnym jest sławny i bardziej znany ''[[Diplodocus]]'', z którym należą do grupy [[Diplodocinae]]. |
==Historia odkryć== | ==Historia odkryć== | ||
| − | Pierwsze szczątki barozaura zostały odnalezione w | + | Pierwsze szczątki barozaura zostały odnalezione w [[1889]] roku przez panią E.R. Ellerman na terenie należący do pani Rachel Hatch (pół mili na wschód od Piedmont). Na miejsce znaleziska został przyprowadzony przez J.B. Hatchera (odkrywca ''[[Triceratops]]'') słynny amerykański paleontolog – [[Othniel Marsh|O.C. Marsh]]. W dwu blokach skalnych wydostano 6 kręgów ogonowych i szewron dnia 4 listopada [[1889]] roku. Gotowy opis nowego [[takson]]u (''B. lentus'') był gotowy już 21 grudnia [[1889]], lecz wszedł do druku już po Nowym Roku (Marsh, [[1890]]). |
| − | Kolejnego odkrycia dokonał G. [[ | + | Kolejnego odkrycia dokonał G. Wieland 10 sierpnia [[1898]] roku, pracujący na południowy zachód od Marsha i Hatchera. Został wysłany na to stanowisko przez samego O.C. Marsha, a znalezisko to obejmowało: >7 kręgów ogonowych, fragmenty kręgów krzyżowych, 7 kręgów grzbietowych, 4 tylne kręgi szyjne, żebra, kilka(naście) szewronów, płytkę mostkową i większą część prawej kości łonowej (Wieland wykopywał te skamieniałości przez 2 kolejne miesiące). Zostały one wysłane do Marsha. W międzyczasie Wieland odnalazł inne skamieniałe szczątki – wg niego dość niepewne należące do ''Barosaurus''. Znajdowały się one na innym stanowisku badawczym, a obejmowały: fragmenty kości udowej, piszczelowej, kruczej i łopatkowej. Na niecały miesiąc przed śmiercią, Marsh (na niecały miesiąc przed swoją śmiercią) na podstawie tych szczątków ustanowił drugi, mniejszy gatunek barozaura – ''B. affinis''. |
| − | W [[1908]] roku E. | + | W [[1908]] roku [[Eberhard Fraas|E. Fraas]] opisał 2 gatunki zauropodów należących do nowego [[rodzaj]]u ''[[Gigantosaurus]]'', żyjącego we wschodniej Afryce. Jeden z nich – ''[[Gigantosaurus]] africanus'' – przypominał ''[[Diplodocus]]''. Został on przypisany do ''Barosaurus'' przez [[Werner Janensch|Janensch]]a w [[1922]] roku. Materiał obejmował kilka osobników i co najważniejsze części czaszki, której nie udało się odnaleźć u gatunków północnoamerykańskich. W [[1961]] roku [[Werner Janensch|Janensch]] ustanowił podgatunek barozaura – ''Barosaurus africanus gracilis'' dla kilku bardzo wąskich elementów żeber. |
| − | W 1914 roku, na drugiej półkuli – w Ameryce Północnej – trwały wykopaliska, które zaowocowały odnalezieniem wydłużonych i dużych kręgów szyjnych. Wg E. Douglassa mogły należeć one do ''Barosaurus''. Zostały one oznaczone jako CM 1198 i prawdopodobnie pochodziły od niekompletnego szkieletu ROM 3670 (pierwotnie #155), który z początku zostały zidentyfikowany jako ''[[Diplodocus]]''. Kilka lat później ( | + | W [[1914 ]]roku, na drugiej półkuli – w Ameryce Północnej – trwały wykopaliska, które zaowocowały odnalezieniem wydłużonych i dużych kręgów szyjnych. Wg E. Douglassa mogły należeć one do ''Barosaurus''. Zostały one oznaczone jako CM 1198 i prawdopodobnie pochodziły od niekompletnego szkieletu ROM 3670 (pierwotnie #155), który z początku zostały zidentyfikowany jako ''[[Diplodocus]]''. Kilka lat później ([[1918]]) Douglass odnalazł kolejnego długoszyjego zauropoda (#310; obecnie CM 11984). Zasugerował, że może należeć do ''Barosaurus'', by później zakwestionować swoje zdanie – miał nie być "Brachysaurus" [sic!]. Ostatecznie jednak został przypisany do barozaura w [[1920]] roku w publikacji W.J. Hollanda. |
| − | Najsłynniejszy szkielet barozaura (AMNH 6341), odnaleziony w 1929 roku w wyprawie zorganizowanej przez B. Browna znajduje się obecnie w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej. Przedstawia on dorosłego osobnika broniącego swojego młodego przed ''[[Allosaurus]]'', stojąc na tylnych kończynach. | + | Najsłynniejszy szkielet barozaura (AMNH 6341), odnaleziony w [[1929]] roku w wyprawie zorganizowanej przez [[Barnum Brown|B. Browna]] znajduje się obecnie w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej. Przedstawia on dorosłego osobnika broniącego swojego młodego przed ''[[Allosaurus]]'', stojąc na tylnych kończynach. |
==Materiał kopalny== | ==Materiał kopalny== | ||
| Linia 93: | Linia 94: | ||
==Pozycja systematyczna poszczególnych gatunków== | ==Pozycja systematyczna poszczególnych gatunków== | ||
| − | Gatunkiem typowym barozaura jest ''Barosaurus lentus''. Na chwilę obecną jest to jedyny ważny gatunek tego późnojurajskiego zauropoda. Kolejny – opisany również przez Marsha ''B. affinis'' dziewięć lat później, na krótko przed swoją śmiercią – okazał się jego młodszym synonimem. Następne dwa gatunki barozaura zostały opisane w XX wieku i były to gatunki nie z terenów Ameryki Północnej – jak wcześniejsze – a z obszarów Afryki. Występowanie tego samego | + | Gatunkiem typowym barozaura jest ''Barosaurus lentus''. Na chwilę obecną jest to jedyny ważny gatunek tego późnojurajskiego zauropoda. Kolejny – opisany również przez Marsha ''B. affinis'' dziewięć lat później, na krótko przed swoją śmiercią – okazał się jego [[młodszy synonim|młodszym synonimem]]. Następne dwa gatunki barozaura zostały opisane w XX wieku i były to gatunki nie z terenów Ameryki Północnej – jak wcześniejsze – a z obszarów Afryki. Występowanie tego samego [[rodzaj]]u dinozaura na dwu kontynentach było kolejnym dowodem na możliwość migracji fauny między Gondwaną a Laurazją w późnej jurze. Po latach i dokładniejszych badaniach okazało się, że okazy z Afryki są na odmiennym poziomie rodzajowym niż osobniki z Ameryki Północnej. Pierwszy z nich, ''Barosaurus africanus'', okazał się młodszym synonimem zauropoda znanego jako ''[[Tornieria]] africana'' (pierwotnie ''[[Gigantosaurus]] africanus''). Następny – ''Barosaurus gracilis'' – przemianowano na kolejny [[gatunek]] należący do ''[[Tornieria]]'', lecz nie jest pewne, czy z całą pewnością reprezentuje ten [[rodzaj]], gdyż wg Remesa ([[2006]]) jego skamieniałości nie są diagnostyczne. |
==Anatomia== | ==Anatomia== | ||
| − | ''Barosaurus'' – podobnie jak jego najbliższy krewny, ''[[Diplodocus]]'' – charakteryzował się lekką budową swojego ciała. Osiągał porównywalne wymiary co ''[[Diplodocus]] longus'', lecz odróżniał się od niego dłuższą szyją i krótszym ogonem. Preurocele barozaura były głębsze niż u jego kuzyna. Miał najdłuższą szyję (po hipotetycznych długościach szyj ''[[Amphicoelias]] fragillimus'' i ''[[Supersaurus]] vivianae'') wśród wszystkich przedstawicieli [[Diplodocidea]]. Prawdopodobnie jest drugą – lub trzecią – (prawie) kompletną najdłuższą szyją po ''"[[Mamenchisaurus]]" hochuanensis'' (9,3 m długości) i ''"[[Omeisaurus]]" tianfuensis'' (9,1 m) wśród wszystkich odnalezionych dinozaurów. Pierwotnie (jak wszystkie inne dinozaury) był przedstawiany jako powolny i ociężały gad z szyją wyniesioną pionowo ku górze. Gdy po dłuższym czasie naukowcy doszli do wniosku, że wszystkie zauropody były zwierzętami nie wodnymi, a wybitnie lądowymi, zmienił się także sposób przedstawiania tych wielkich dinozaurów: diplodokidy (w tym ''Barosaurus'') przez wiele lat był rekonstruowany z szyją położoną niemal równolegle względem podłoża. Niedawne badania wykazały, że były one stosunkowo | + | ''Barosaurus'' – podobnie jak jego najbliższy krewny, ''[[Diplodocus]]'' – charakteryzował się lekką budową swojego ciała. Osiągał porównywalne wymiary co ''[[Diplodocus]] longus'', lecz odróżniał się od niego dłuższą szyją i krótszym ogonem. Preurocele barozaura były głębsze niż u jego kuzyna. Miał najdłuższą szyję (po hipotetycznych długościach szyj ''[[Amphicoelias]] fragillimus'' i ''[[Supersaurus]] vivianae'') wśród wszystkich przedstawicieli [[Diplodocidea]]. Prawdopodobnie jest drugą – lub trzecią – (prawie) kompletną najdłuższą szyją po ''"[[Mamenchisaurus]]" hochuanensis'' (9,3 m długości) i ''"[[Omeisaurus]]" tianfuensis'' (9,1 m) wśród wszystkich odnalezionych dinozaurów. Pierwotnie (jak wszystkie inne dinozaury) był przedstawiany jako powolny i ociężały gad z szyją wyniesioną pionowo ku górze. Gdy po dłuższym czasie naukowcy doszli do wniosku, że wszystkie zauropody były zwierzętami nie wodnymi, a wybitnie lądowymi, zmienił się także sposób przedstawiania tych wielkich dinozaurów: diplodokidy (w tym ''Barosaurus'') przez wiele lat był rekonstruowany z szyją położoną niemal równolegle względem podłoża. Niedawne badania wykazały, że były one stosunkowo elastyczne. Dzięki temu wiemy, że barozaur byłby w stanie podnieść głowę na wysokość ok. 8 metrów. Niektórzy naukowcy sądzą, żeby pompować krew do mózgu, serce barozaura musiałoby ważyć około półtora tony. Im większe serce tym powolniejszy rytm bicia. Dlatego krew biegłaby z powrotem do serca, zanim dotarłaby do mózgu. Z tego powodu wysunięto nawet tak radykalne teorie takie jak ta, że ''Barosaurus'' miał aż 8 serc w tym trzy pary w szyi! Inna teoria mówi o blokadzie, która przepuszczała by krew w górę, ale nie pozwalałaby cofać się w dół – wydaje się to jednak niedorzeczne, prawdopodobnie wielkość zauropodów można wytłumaczyć innym składem powietrza atmosferycznego i/lub większego poziomu pola magnetycznego Ziemi. |
==Etymologia== | ==Etymologia== | ||
| − | Nazwa | + | Nazwa [[rodzaj]]owa ''Barosaurus'' znaczy "ciężki jaszczur" (gr. ''barys'' i ''sauros'') i odnosi się do jego ciężkich kręgów szyjnych. Nazwa ta nie jest jednak do końca trafna, gdyż ''Barosaurus'' był lekko zbudowanym zauropodem – przy 27 metrach długości ważył zaledwie 10 ton ([[Gregory Paul|Paul]], [[2010]]), co przy wielu zauropodach z grupy [[Titanosauria]] jest skrajnie mało. |
==Spis gatunków== | ==Spis gatunków== | ||
{| class="wikitable" | {| class="wikitable" | ||
! ''Barosaurus'' | ! ''Barosaurus'' | ||
| − | | [[Marsh]], [[1890]] | + | | {{Kpt|[[Othniel Marsh|Marsh]]}}, [[1890]] |
|- | |- | ||
! ''B. lentus'' | ! ''B. lentus'' | ||
| − | | | + | | {{Kpt|Marsh}}, 1890 |
|- | |- | ||
| = ''B. affinis'' | | = ''B. affinis'' | ||
| − | | | + | | {{Kpt|Marsh}}, [[1899]] |
|- | |- | ||
| ''B. africanus'' | | ''B. africanus'' | ||
| − | | [[Werner Janensch|Janensch]], [[1922]] | + | | {{Kpt|[[Werner Janensch|Janensch]]}}, [[1922]] |
| = ''[[Tornieria]] africana'' | | = ''[[Tornieria]] africana'' | ||
| − | | ([[Fraas]], [[1908]]) | + | | ({{Kpt|[[Eberhard Fraas|Fraas]]}}, [[1908]]) {{Kpt|Sternfeld}}, [[1911]] |
|- | |- | ||
| = ''[[Gigantosaurus]] africanus'' | | = ''[[Gigantosaurus]] africanus'' | ||
| − | | | + | | {{Kpt|Fraas}}, 1908 |
|- | |- | ||
| ''B. gracilis'' | | ''B. gracilis'' | ||
| − | | | + | | {{Kpt|Janensch}}, [[1961]] |
| = ?''[[Tornieria]] gracilis'' | | = ?''[[Tornieria]] gracilis'' | ||
| − | | ( | + | | ({{Kpt|Janensch}}, 1961) {{Kpt|[[Dale Russell|Russell]]}}, {{Kpt|Beland}} i {{Kpt|[[John McIntosh|McIntosh]]}}, [[1980]] ''vide'' {{Kpt|[[George Olshevsky|Olshevsky]]}}, [[1992]] |
|} | |} | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
<small> | <small> | ||
| − | Lovelace, D.M., Hartman, S.A. & Wahl, W.R. (2007) "Morphology of a specimen of Supersaurus (Dinosauria, Sauropoda) from the Morrison Formation of Wyoming, and a re-evaluation of diplodocid phylogeny" Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro, 65, 4, 527-544 | + | Lovelace, D.M., Hartman, S.A. & Wahl, W.R. (2007) "Morphology of a specimen of Supersaurus (Dinosauria, Sauropoda) from the Morrison Formation of Wyoming, and a re-evaluation of diplodocid phylogeny" Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro, 65, 4, 527-544. |
| − | McIntosh, J.S. (2005) "The Genus Barosaurus (Marsh)" [w:] Carpenter, K. & Tidswell, V. (ed.) "Thunder Lizards: The Sauropodomorph Dinosaurs" Indiana University Press, 38–77 | + | McIntosh, J.S. (2005) "The Genus Barosaurus (Marsh)" [w:] Carpenter, K. & Tidswell, V. (ed.) "Thunder Lizards: The Sauropodomorph Dinosaurs" Indiana University Press, 38–77. |
| − | Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford | + | Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford. |
| − | + | Remes, K. (2006) "Revision of the Tendaguru sauropod Tornieria africana (Fraas) and its relevance for sauropod paleobiogeography" Journal of Vertebrate Paleontology, 26(3), 651–669. | |
| − | Taylor M.P., | + | Taylor, M.P., Wedel, M.J. & Naish, D. (2009) "Head and neck posture in sauropod dinosaurs inferred from extant animals" Acta Palaeontologica Polonica 54 (2), 213-220. |
| − | + | Taylor, M.P., Hone, D.W.E., Wedel, M.J. & Naish, D. (2011) "The Long Necks of Sauropods Did Not Evolve Primarily Through Sexual Selection" Journal of Zoology. [[doi:10.1111/j.1469-7998.2011.00824.x.]] | |
| − | Whitlock, J.A. (2011) "A phylogenetic analysis of Diplodocoidea (Saurischia: Sauropoda)" Zoological Journal of the Linnean Society, 161 (4), 872-915 | + | Tschopp, E., Mateus, O. & Benson, R.B.J. (2015) "A specimen-level phylogenetic analysis and taxonomic revision of Diplodocidae (Dinosauria, Sauropoda)" PeerJ, 3, e857. [[doi:10.7717/peerj.857]] |
| + | |||
| + | Upchurch, P., Barrett, P.M. & Dodson, P. (2004) Sauropoda. [w:] David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): "The Dinosauria". Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press. | ||
| + | |||
| + | Whitlock, J.A. (2011) "A phylogenetic analysis of Diplodocoidea (Saurischia: Sauropoda)" Zoological Journal of the Linnean Society, 161 (4), 872-915. | ||
</small> | </small> | ||
Wersja z 10:24, 3 maj 2015
hasło do weryfikacji
| Autor: | Korekta: |
| Marcin Szermański | Sebastian Oziemski |
| Barosaurus (barozaur) | |
|---|---|
| Długość: | 27 m |
| Masa: | 10 t |
| Miejsce występowania: | USA - Dakota Południowa, Utah |
| Czas występowania | 155-148 Ma
późna jura (kimeryd – wczesny tyton) |
| Systematyka | Dinosauria |
Barosaurus broniący młodego przed Allosaurus. Autor: Galileo Nuñez [1] | |
Wstęp
Barosaurus to rodzaj późnojurajskiego zaawansowanego diplodokida żyjącego na obszarze dzisiejszych Stanów Zjednoczonych. Jego najbliższym krewnym jest sławny i bardziej znany Diplodocus, z którym należą do grupy Diplodocinae.
Historia odkryć
Pierwsze szczątki barozaura zostały odnalezione w 1889 roku przez panią E.R. Ellerman na terenie należący do pani Rachel Hatch (pół mili na wschód od Piedmont). Na miejsce znaleziska został przyprowadzony przez J.B. Hatchera (odkrywca Triceratops) słynny amerykański paleontolog – O.C. Marsh. W dwu blokach skalnych wydostano 6 kręgów ogonowych i szewron dnia 4 listopada 1889 roku. Gotowy opis nowego taksonu (B. lentus) był gotowy już 21 grudnia 1889, lecz wszedł do druku już po Nowym Roku (Marsh, 1890).
Kolejnego odkrycia dokonał G. Wieland 10 sierpnia 1898 roku, pracujący na południowy zachód od Marsha i Hatchera. Został wysłany na to stanowisko przez samego O.C. Marsha, a znalezisko to obejmowało: >7 kręgów ogonowych, fragmenty kręgów krzyżowych, 7 kręgów grzbietowych, 4 tylne kręgi szyjne, żebra, kilka(naście) szewronów, płytkę mostkową i większą część prawej kości łonowej (Wieland wykopywał te skamieniałości przez 2 kolejne miesiące). Zostały one wysłane do Marsha. W międzyczasie Wieland odnalazł inne skamieniałe szczątki – wg niego dość niepewne należące do Barosaurus. Znajdowały się one na innym stanowisku badawczym, a obejmowały: fragmenty kości udowej, piszczelowej, kruczej i łopatkowej. Na niecały miesiąc przed śmiercią, Marsh (na niecały miesiąc przed swoją śmiercią) na podstawie tych szczątków ustanowił drugi, mniejszy gatunek barozaura – B. affinis.
W 1908 roku E. Fraas opisał 2 gatunki zauropodów należących do nowego rodzaju Gigantosaurus, żyjącego we wschodniej Afryce. Jeden z nich – Gigantosaurus africanus – przypominał Diplodocus. Został on przypisany do Barosaurus przez Janenscha w 1922 roku. Materiał obejmował kilka osobników i co najważniejsze części czaszki, której nie udało się odnaleźć u gatunków północnoamerykańskich. W 1961 roku Janensch ustanowił podgatunek barozaura – Barosaurus africanus gracilis dla kilku bardzo wąskich elementów żeber.
W 1914 roku, na drugiej półkuli – w Ameryce Północnej – trwały wykopaliska, które zaowocowały odnalezieniem wydłużonych i dużych kręgów szyjnych. Wg E. Douglassa mogły należeć one do Barosaurus. Zostały one oznaczone jako CM 1198 i prawdopodobnie pochodziły od niekompletnego szkieletu ROM 3670 (pierwotnie #155), który z początku zostały zidentyfikowany jako Diplodocus. Kilka lat później (1918) Douglass odnalazł kolejnego długoszyjego zauropoda (#310; obecnie CM 11984). Zasugerował, że może należeć do Barosaurus, by później zakwestionować swoje zdanie – miał nie być "Brachysaurus" [sic!]. Ostatecznie jednak został przypisany do barozaura w 1920 roku w publikacji W.J. Hollanda.
Najsłynniejszy szkielet barozaura (AMNH 6341), odnaleziony w 1929 roku w wyprawie zorganizowanej przez B. Browna znajduje się obecnie w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej. Przedstawia on dorosłego osobnika broniącego swojego młodego przed Allosaurus, stojąc na tylnych kończynach.
Materiał kopalny
Holotyp YPM 429 to następujące skamieniałości: kręgi: 3,5 szyjnych, >6 grzbietowych, fragmenty krzyżowych, >13 ogonowych; żebra (7 lewych i 2 prawe), 3 szewrony, płyta mostkowa i prawa kość łonowa.
Materiał przypisany: AMNH 6341 to następujące skamieniałości: kręgi: szyjne 10-16 (?), grzbietowe 1-9, krzyżowe 1-5, ogonowe 1-29; 6 żeber i ich fragmenty, 1 szewron, kompletna miednica, lewa kość łopatkowo-krucza i część prawej kości łopatkowej, prawa noga i część stopy.
CM 11984 to następujące skamieniałości: kręgi: szyjne 7-16 (?) (kręgi szyjne 4-6 zostały zniszczone), grzbietowe 1-7, kilka(naście?) żeber, lewa stopa (?).
CM 1198 to następujące skamieniałości: 4 kręgi szyjne (inne zostały zniszczone), być może pochodzą z niekompletnego szkieletu ROM 3670.
YPM 419 to następujące skamieniałości: lewa kość śródstopia I i fragment lewej kości śródstopia II.
SDSM 25210 to następujące skamieniałości: kręgi: 2 grzbietowe, 15 ogonowych, fragmenty kręgów, 4 szewrony, niekompletna prawa kość łopatkowo-krucza, miednica.
SDSM 25331 to następujące skamieniałości: 5 kręgów ogonowych.
Pozycja systematyczna poszczególnych gatunków
Gatunkiem typowym barozaura jest Barosaurus lentus. Na chwilę obecną jest to jedyny ważny gatunek tego późnojurajskiego zauropoda. Kolejny – opisany również przez Marsha B. affinis dziewięć lat później, na krótko przed swoją śmiercią – okazał się jego młodszym synonimem. Następne dwa gatunki barozaura zostały opisane w XX wieku i były to gatunki nie z terenów Ameryki Północnej – jak wcześniejsze – a z obszarów Afryki. Występowanie tego samego rodzaju dinozaura na dwu kontynentach było kolejnym dowodem na możliwość migracji fauny między Gondwaną a Laurazją w późnej jurze. Po latach i dokładniejszych badaniach okazało się, że okazy z Afryki są na odmiennym poziomie rodzajowym niż osobniki z Ameryki Północnej. Pierwszy z nich, Barosaurus africanus, okazał się młodszym synonimem zauropoda znanego jako Tornieria africana (pierwotnie Gigantosaurus africanus). Następny – Barosaurus gracilis – przemianowano na kolejny gatunek należący do Tornieria, lecz nie jest pewne, czy z całą pewnością reprezentuje ten rodzaj, gdyż wg Remesa (2006) jego skamieniałości nie są diagnostyczne.
Anatomia
Barosaurus – podobnie jak jego najbliższy krewny, Diplodocus – charakteryzował się lekką budową swojego ciała. Osiągał porównywalne wymiary co Diplodocus longus, lecz odróżniał się od niego dłuższą szyją i krótszym ogonem. Preurocele barozaura były głębsze niż u jego kuzyna. Miał najdłuższą szyję (po hipotetycznych długościach szyj Amphicoelias fragillimus i Supersaurus vivianae) wśród wszystkich przedstawicieli Diplodocidea. Prawdopodobnie jest drugą – lub trzecią – (prawie) kompletną najdłuższą szyją po "Mamenchisaurus" hochuanensis (9,3 m długości) i "Omeisaurus" tianfuensis (9,1 m) wśród wszystkich odnalezionych dinozaurów. Pierwotnie (jak wszystkie inne dinozaury) był przedstawiany jako powolny i ociężały gad z szyją wyniesioną pionowo ku górze. Gdy po dłuższym czasie naukowcy doszli do wniosku, że wszystkie zauropody były zwierzętami nie wodnymi, a wybitnie lądowymi, zmienił się także sposób przedstawiania tych wielkich dinozaurów: diplodokidy (w tym Barosaurus) przez wiele lat był rekonstruowany z szyją położoną niemal równolegle względem podłoża. Niedawne badania wykazały, że były one stosunkowo elastyczne. Dzięki temu wiemy, że barozaur byłby w stanie podnieść głowę na wysokość ok. 8 metrów. Niektórzy naukowcy sądzą, żeby pompować krew do mózgu, serce barozaura musiałoby ważyć około półtora tony. Im większe serce tym powolniejszy rytm bicia. Dlatego krew biegłaby z powrotem do serca, zanim dotarłaby do mózgu. Z tego powodu wysunięto nawet tak radykalne teorie takie jak ta, że Barosaurus miał aż 8 serc w tym trzy pary w szyi! Inna teoria mówi o blokadzie, która przepuszczała by krew w górę, ale nie pozwalałaby cofać się w dół – wydaje się to jednak niedorzeczne, prawdopodobnie wielkość zauropodów można wytłumaczyć innym składem powietrza atmosferycznego i/lub większego poziomu pola magnetycznego Ziemi.
Etymologia
Nazwa rodzajowa Barosaurus znaczy "ciężki jaszczur" (gr. barys i sauros) i odnosi się do jego ciężkich kręgów szyjnych. Nazwa ta nie jest jednak do końca trafna, gdyż Barosaurus był lekko zbudowanym zauropodem – przy 27 metrach długości ważył zaledwie 10 ton (Paul, 2010), co przy wielu zauropodach z grupy Titanosauria jest skrajnie mało.
Spis gatunków
| Barosaurus | Marsh, 1890 | ||
|---|---|---|---|
| B. lentus | Marsh, 1890 | ||
| = B. affinis | Marsh, 1899 | ||
| B. africanus | Janensch, 1922 | = Tornieria africana | (Fraas, 1908) Sternfeld, 1911 |
| = Gigantosaurus africanus | Fraas, 1908 | ||
| B. gracilis | Janensch, 1961 | = ?Tornieria gracilis | (Janensch, 1961) Russell, Beland i McIntosh, 1980 vide Olshevsky, 1992 |
Bibliografia
Lovelace, D.M., Hartman, S.A. & Wahl, W.R. (2007) "Morphology of a specimen of Supersaurus (Dinosauria, Sauropoda) from the Morrison Formation of Wyoming, and a re-evaluation of diplodocid phylogeny" Arquivos do Museu Nacional, Rio de Janeiro, 65, 4, 527-544.
McIntosh, J.S. (2005) "The Genus Barosaurus (Marsh)" [w:] Carpenter, K. & Tidswell, V. (ed.) "Thunder Lizards: The Sauropodomorph Dinosaurs" Indiana University Press, 38–77.
Paul, G.S. (2010) "The Princeton Field Guide to Dinosaurs" wyd. Princeton University - Princeton i Oxford.
Remes, K. (2006) "Revision of the Tendaguru sauropod Tornieria africana (Fraas) and its relevance for sauropod paleobiogeography" Journal of Vertebrate Paleontology, 26(3), 651–669.
Taylor, M.P., Wedel, M.J. & Naish, D. (2009) "Head and neck posture in sauropod dinosaurs inferred from extant animals" Acta Palaeontologica Polonica 54 (2), 213-220.
Taylor, M.P., Hone, D.W.E., Wedel, M.J. & Naish, D. (2011) "The Long Necks of Sauropods Did Not Evolve Primarily Through Sexual Selection" Journal of Zoology. doi:10.1111/j.1469-7998.2011.00824.x.
Tschopp, E., Mateus, O. & Benson, R.B.J. (2015) "A specimen-level phylogenetic analysis and taxonomic revision of Diplodocidae (Dinosauria, Sauropoda)" PeerJ, 3, e857. doi:10.7717/peerj.857
Upchurch, P., Barrett, P.M. & Dodson, P. (2004) Sauropoda. [w:] David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): "The Dinosauria". Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press.
Whitlock, J.A. (2011) "A phylogenetic analysis of Diplodocoidea (Saurischia: Sauropoda)" Zoological Journal of the Linnean Society, 161 (4), 872-915.
