Dyskusja użytkownika:Dryocopus
| Autor: | Korekta: |
| Szymon Dzięcioł | Mateusz Tałanda |
| Jaklapallisaurus | |
|---|---|
| Długość: | ? m |
| Masa: | ? t |
| Miejsce występowania: | Indie - stan Andhra Pradesh |
| Czas występowania | ok. 210-203 Ma |
| Systematyka | Dinosauria |
| Plik:Jaklapallisaurus.png
Wybrane kości Jaklapallisaurus: kość udowa, kość piszczelowa, | |
| Mapa znalezisk: | |
|
Wczytywanie mapy…
| |
Wstęp
Jaklapallisaurus to rodzaj zauropodomorfa (Sauropodomorpha), który żył na terenie dzisiejszych Indii ok. 210-203 milionów lat temu.
Taksonomia
Jaklapallisaurus został opisany przez Fernando Novasa, Martina Ezcurrę, Sankara Chatterjee i T.S. Kutty'ego w 2011 roku. Gatunkiem typowym jest Jaklapallisaurus asymmetrica. Nazwa rodzajowa pochodzi od miasta Jaklapalli, które znajduje się blisko lokacji w której odnaleziono holotyp. Nazwa gatunkowa została nadana z uwagi na wyraźnie asymetryczną kość skokową . Jest to jedyny znany gatunek z tego rodzaju (rodzaj monotypowy). Holotyp (ISI R274) składa się z następujących elementów: fragmentaryczny kręg grzbietowy, proksymalny kręg ogonowy, dystalny koniec prawej kości udowej, kompletna prawa kość piszczelowa i skokowa, kości śródstopia I-IV i dwa paliczki stopy. W tej samej pracy Novas i in. (2011) opisali też drugi gatunek prozauropoda - Nambalia roychowdhurii.
Cechy diagnostyczne
| Uwaga! Poniższy fragment przedstawia szczegółowe dane i może wymagać od Czytelnika znajomości fachowych pojęć anatomicznych. |
Nambalia charakteryzuje się następującym zestawem cech: niemal nierozszerzony poprzecznie dolny koniec kości udowej (autapomorfia), płytki przedni rowek międzykłykciowy na dolnej główce kości udowej, wgłębienie na przedniej powierzchni wyrostka wznoszącego kości skokowej, przednioboczny wyrostek kości skokowej większy od tylnobocznego - patrząc od strony grzbietowej, krawędź brzuszna kości skokowej prosta - od strony brzusznej, środkowy kłykieć kości skokowej trójkątny - patrząc z przodu.
Budowa anatomiczna
Zachowane kręgi ogonowe są umiarkowanie wydłużone z okrągłymi i wklęsłymi powierzchniami stawowymi i niskimi łukami neuralnymi. Prezygoapofyzy są krótkie i delikatnie nachodzą na poprzedzające kręgi. Kości śródręcza i paliczki dłoni są wyraźnie delikatne, przypominające te u Herrerasaurus i Guibasaurus. Podobnie kości śródstopia i paliczki stóp. Kość biodrowa Nambalia posiada wykształcony grzebień nadpanewkowy i w pełni perforowaną panewkę. Kość udowa nie posiada długiej szyjki. Krętarz przedni w postaci pionowego grzbietu, brak półki krętarzowej. Czwarty krętarz jest asymetryczny i położony proksymalnie. Dalszy koniec kości piszczelowej posiada umiarkowanie rozwinięty wyrostek tylno-boczny, który częściowo zakrywa od tyłu wyrostek wznoszący kości skokowej. Na przedniej powierzchni wyrostka wznoszącego kości skokowej znajduje się niewielkie, okrągłe wgłębienie. Kość skokowa ma silnie zredukowaną powierzchnię stawu łączącego ją z kością strzałkową.
Filogeneza
Analizy kladystyczne przeprowadzone przez Fernando Novasa, Martina Ezcurrę, Sankara Chatterjee i T.S. Kutty'ego wskazują, że Nambalia jest jednym z bazalnych taksonów dla linii ewolucyjnej prowadzącej do Plateosauria, bardziej zaawansowanym niż Thecodontosaurus lecz mniej niż Efraasia.
Paleobiologia
Brak czaszki uniemożliwia jednoznaczne stwierdzenie, czym odżywiała się Nambalia. Prawdopodobnie jak większość prozauropodów była roślinożerna, acz nie można wykluczyć wszystkożerności, zwłaszcza, że niektóre inne prymitywne prozauropody jak Pantydraco są uważane za wszystkożerców.
Zachowane kości kończyn sugerują, że Nambalia była zwierzęciem o delikatnej budowie, niewielkich rozmiarów (kość udowa miała około 26 cm), prawdopodobnie czworonożnym.
Spis gatunków
| Nambalia | Novas, Ezcurra, Chatterjee i Kutty, 2011 |
|---|---|
| N. roychowdhurii | Novas, Ezcurra, Chatterjee i Kutty, 2011 |
Bibliografia
Novas, F.E., M.D. Ezcurra, S. Chatterjee i T.S. Kutty (2011) “New dinosaur species from the Upper Triassic Upper Maleri and Lower Dharmaram formations of Central India”. Earth and Environmental Science Transactions of the Royal Society of Edinburgh, 101, 333-349.
