Tuebingosaurus

Z Encyklopedia Dinozaury.com
Skocz do: nawigacja, szukaj

Autor: Szymon Jagusztyn
Korekta: Paweł Konarzewski


Tuebingosaurus (tuebingozaur)
Długość 6-7 m
Dieta roślinożerny
Miejsce Niemcy - Baden-Württemberg

formacja Trossingen

Czas
252 201 145
66

ok. 222-209 Ma
późny trias (noryk)

Systematyka Dinosauria

Saurischia

Sauropodomorpha

Massopoda

Sauropodiformes

Tuebingosaurus2.jpg
Rekonstrukcja tuebingozaura atakowanego przez Teratosuchus. Źródło: Regalado Fernandez i Werneburg, 2022 [2]
Mapa znalezisk
Wczytywanie mapy…

Wstęp

Tuebingozaur to rodzaj roślinożernego dinozaura z kladu Massopoda. Przez ponad 100 lat był przechowywany w muzeum w Tybindze jako okaz sklasyfikowany Plateosaurus.

Etymologia

Tuebingosaurus oznacza dosłownie "jaszczur z Tybingi. Epitet gatunkowy maierfritzorum honoruje paleontologów Uwe Fritz'a oraz Wolfganga Maier'a, który skończył 80 lat w roku opisania gatunku. Pierwszy z nich jest redaktorem naczelnym "Vertebrae Zoology".

Historia

W 1912 r. w miejscu zwanym Obere Muhle został odkryty szkielet sklasyfikowany jako plateozaur. Trafił on do muzeum w Tybindze i spoczął na półce w wielkich zbiorach tego uniwersytetu. Dopiero 100 lat później zainteresowało się nim 2 paleontologów: Fernandez i Werneburg. Po ponownym odkryciu, dostrzegli oni znaczne różnice w budowie między nim a plateozaurem, co pozwoliło na utworzenie nowego rodzaju Tuebingosaurus.

Materiał kopalny

Sylwetka tuebingozaura z zachowanymi kośćmi. Źródło: Regalado Fernandez i Werneburg, 2022 [1]

Holotyp o numerze katalogowym GPIT-PV-30787 składa się z 3 kręgów krzyżowych i 5 kręgów ogonowych. Posiada kompletną miednicę: kości biodrowe, łonowe i kulszowe. W dodatku zachowała się niemal kompletna lewa noga z palcami 3 i 4. Z kończyny prawej odnaleziono tylko kość strzałkową.

Anatomia i systematyka

Unikalne cechy stanowiły zrośnięte dwa pierwsze kręgi krzyżowe, rozbudowana kość skokowa zastępująca zmniejszoną kość piętową (wstęp do czworonożności). Na zewnętrznej stronie tej kości głęboki rowek. Rozbudowany wyrostek zapanewkowy na kości biodrowej, zapewne był on przyczepem mięśni. Jego budowa zawiera więcej cech zauropodzich niż bazalnych. Jego czwarty krętarz na kości udowej był niesymetryczy, co jest cechą prozauropodów, podobnie zresztą jak kształt połączenia kości łonowej i miedniczej.. Niektóre jego kości były pneumatyczne. Histologia wnętrza kości, pozwala nam stwierdzić, że ten dinozaur rósł szybko, ale z okresowymi zatrzymaniami wzrostu. Kość składa się z tkanki włóknisto-płytkowej.

Według Regalado Fernandeza i Werneburga (2022) należy do Sauropodiformes, ale nie do Eusauropoda. Posiadał dużo cech wspólnych z Mussaurus, ale był od niego bardziej zaawansowany, zapewne na drzewie rodowym był blisko Schleitheimia.

Paleobiologia

Osady Formacji Trossingen tworzyły się głównie przy jeziorach słodkowodnych stąd obecność przeróżnych płazów: plagiozaurów, gerrotoraksów oraz cyklotozaurów znanych również z polskiego Krasiejowa. W tym środowisku żyły również krewni tuebingozaura: plateozaury i rueleje. Dla tych niewielkich prozauropodów na pewno zagrożenie stanowił 5-metrowy lliensztern. Dinozaur ten poruszał się na dwóch nogach i odżywiał się paprociami, widłakami oraz pędami niskich drzew.

Spis gatunków

Tuebingosaurus Regalado Fernandez i Werneburg, 2022
T. maierfritzoum Regalado Fernandez i Werneburg, 2022

Bibliografia

Regalado Fernández OR, Werneburg I (2022) "A new massopodan sauropodomorph from Trossingen Formation (Germany) hidden as ‘ Plateosaurus’ for 100 years in the historical Tübingen collection". Vertebrate Zoology 72: 771-822. https://doi.org/10.3897/vz.72.e86348

Schoch, Rainer R., and Dieter Seegis. 2014. "Taphonomy, deposition, and pedogenesis in the Upper Triassic dinosaur beds of Trossingen". Palaeobiodiversity and Palaeoenvironments 94.

Von Huene F (1932) "Die fossile Reptil-Ordnung Saurischia, ihre Entwicklung und Geschichte". Monographien zur Geologie und Palae­ontologie (Serie 1) 4: 1–361.